Πέρα από τα βουνά

1196

                            ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ

Η ταινία του Ζια Ζανγκε που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς στο φεστιβάλ των καννών το 2015 από 17 Μαρτίου στους κινηματογράφους:

ΑΣΤΥ (ΚΟΡΑΗ 4 ΑΘΗΝΑ)

& ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ (ΡΙΖΑΡΗ 24

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Ζία Ζανγκέ

Σενάριο: Ζία Ζανγκέ

Φωτογραφία: Γιου Λικ-Γουάι

Μοντάζ: Ματιέ Λακλάου

Μουσική: Γιοσιχίρο Χάνο

Παίζουν οι: Ζάο Τάο, Ζανκ Γι, Λιανγκ Γιν Ντονγκ, Ντονγκ Ζιγιάν, Σίλβια Τσανγκ, Χαν Σανμίνγκ

Παραγωγοί: Ζία Ζανγκέ, Ρεν Ζονγκλούν, Ναταναέλ Κάρμιτζ, Λίου Σιγιού, Σόζο Ιτσιγιάμα

Χώρα Παραγωγής: Κίνα, Γαλλία, Ιαπωνία 

ΣΥΝΟΨΗ 

Κίνα, 1999. Στην πόλη Φενγιάνγκ, οι παιδικοί φίλοι, ο ανθρακωρύχος Λιανγκζί και ο ιδιοκτήτης βενζινάδικου Ζανγκ, είναι ερωτευμένοι με την ίδια κοπέλα, την Τάο, την όμορφη της πόλης. Εντέλει, η Τάο παντρεύεται τον πλουσιότερο από τους δύο, τον Ζανγκ, κι αποκτούν έναν γιο με το όνομα Ντόλαρ.

Κίνα, 2014. Οι Ζανγκ και Τάο χωρίζουν, και ο γιος τους μεταναστεύει στην Αυστραλία με τον επιχειρηματία πατέρα του.

Αυστραλία, 2025. Ο 19χρονος Ντόλαρ μιλάει μετά βίας κινέζικα και δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τον πτωχευμένο πατέρα του. Το μόνο που θυμάται από τη μητέρα του είναι το όνομά της…

Το ταινία αποτυπώνει, παράλληλα με την ιστορία που διηγείται, την εξέλιξη της Κίνας, τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και το πώς αλλάζει εξαιτίας αυτών, η καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Ο σκηνοθέτης καταθέτει την άποψή του για το μέλλον της Κίνας και την ταυτότητά της.

 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Επειδή έχω βιώσει τα πάνω και τα κάτω της ζωής, θέλησα να γυρίσω την ταινία αυτή. Καλύπτει το παρελθόν και το παρόν, από το 1999 έως το 2014, και το προβλέπει το μέλλον, το 2025.

Η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας ανέβηκε ραγδαία τη δεκαετία του 1990. Σε αυτό το σουρεαλιστικό οικονομικό περιβάλλον, έχει αλλάξει αναπόφευκτα ο τρόπος ζωής των κατοίκων της και ο τρόπος που διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Ουσιαστικά αυτή η ταινία εξετάζει το πόσο επηρεάζει η οικονομική ανάπτυξη τις συναισθηματικές σχέσεις των ανθρώπων. Αν δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς μπορεί να είμαστε σε 10 χρόνια από τώρα, πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε το σήμερα; Και πώς θα καταλάβουμε την «ελευθερία»;

Η βουδιστική θεωρία μιλάει για τα τέσσερα στάδια της ζωής: τη γέννηση, τα γηρατειά, την ασθένεια και τον θάνατο. Νομίζω ότι αυτό που θέλει να πει κυρίως αυτή η ταινία είναι: Σε όποια εποχή κι αν ζούμε, μέσα μας δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτά τα τέσσερα στάδια, αυτές τις δύσκολες στιγμές της ζωής.

Τα βουνά μπορούν να αποκλίνουν, οι σχέσεις μπορούν να αντέξουν.