Ακμή και παρακμή. Άρθρο του Χρήστου Ζαμπούνη

1595

Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης

Το μίνι έφθανε μέχρι τον οφαλό, όπως έλεγαν παλιά. Τα πόδια-ευτυχώς- ψηλά-
ακροβατούσαν επάνω σε δωδεκάποντους κοθόρνους.Η υπόλοιπη εμφάνισις μπανάλ, όλη
στα μαύρα. Το βλέμμα απλανές, μάλλον από τη χρήση αλκοόλ ή ουσιών. Η δεσποινίς δεν
ήταν μόνη. Μέχρι να φθάσω στην Λυκόβρυση, ένα σμήνος από συνομίληκους της κατέλαβε
το πεζοδρόμιο, όλοι σχεδόν με την ίδια αμφίεση και πάνω κάτω το ίδιο βλέμμα.
Αυτή ήταν η εικόνα που αντίκρυσα βγαίνοντας από το σπίτι κατηφορίζοντας από την
Αναγνωστοπούλου με κατευθυνση προς το Ζαππειο. Θα ήταν η τρίτη φορά που θα
συμμετείχα στον Μαραθώνιο, όχι ασφαλώς τον κανονικό, αλλά τον ΄΄μικρό΄΄, των 5
χιλιομέτρων. Πρόπερσι, διέβην τον ΄΄Ρουβίκωνα΄΄για να χρησιμοποιήσω μία επίκαιρη
έκφραση, χάρις στην προτροπή των μελών του Ελίζα, του φιλανθρωπικού οργανισμού που
ίδρυσαν ο πρίγκιπας Μιχαήλ της Ελλάδος και η Μαρίνα Καρέλλα για τα κακοποιημένα
παιδιά.Απο περσι τρέχω με τα χρώματα της φαρμακοβιομηχανίας EVIOL,επισήμου χορηγού
του Αυθεντικού Μαραθωνίου.Είναι, φρονώ,ένας ασφαλής τρόπος διαμαρτυρίας για την
αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδος και την΄΄ κακοποίηση΄΄ όσων επιχειρούν στην χώρα της
φαιδράς πορτοκαλέας.
Αφού ολοκλήρωσα το πολιτικό μου μανιφέστο ας μου επιτραπεί να συνεχίσω με το κυρίως
θέμα. Ο Μαραθώνιος όπως και όλοι οι Αγώνες Δρόμου που διοργανώνονται ανά την
επικράτεια, αποτελούν εκδηλώσεις Υγείας, για να αναφέρω μόνον μία από τις ευεργετικές
επιπτώσεις τους. Με τον γενικό όρο Υγεία εννοώ ότι για να συμμετάσχεις σε αυτές πρέπει
να έχεις προπονηθεί και η άσκηση ως γνωστόν αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ευεξίας.
Εάν το κριτήριο για να επαναλαμβάνουμε μία δραστηριότητα είναι το ότι μας κάνει να
νιώθουμε καλύτερα, τότε το δίχως άλλο αυτά τα 5 χιλιόμετρα που έτρεξα, θα τα ξανατρέξω
όποτε μου δοθεί η ευκαιρία.
Σε αντίθεση με τους νεαρούς που συνάντησα χθές το πρωί, οι οποίοι θα ξυπνήσουν και θα
είναι χάλια, μετά τις κάθε είδους καταχρήσεις, όσοι αθλούμεθα νιώθουμε απλώς υπέροχα.
Θα σταματήσω εδώ τα αυτονόητα, με την ελπίδα ότι οι υγιείς αναγνώστες θα σπεύσουν,
εάν δεν το έχουν κάνει ήδη, να δηλώσουν συμμετοχή σε έναν από τους πάμπολλους
αγώνες δρόμου, που για καλή μας τύχη, πολλαπλασιάζονται σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή.