Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Από τη φίλη Ανίκα Μπαρμπαρήγου, η οποία ειρήσθω εν παρόδω ζει μονίμως σε ένα παραδοσιακό καΐκι, έλαβα την 1η Φεβρουαρίου 2017 δελτίου τύπου του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών με τίτλο: «763 καΐκια καταδικασμένα σε άδικο θάνατο». Εκεί, μεταξύ άλλων, αναφέρετο «ότι διατίθενται 46 εκατομμύρια ευρώ για την καταστροφή των ξύλινων παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών, λόγω επιδοτήσεως της αποσύρσεως της αλιευτικής αδείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση» και ότι «όταν θα ολοκληρωθεί αυτή η απόσυρση, η πολιτιστική μας κληρονομιά θα θρηνεί 13.785 αλιευτικά, ξύλινα κυρίως, παραδοσιακά σκάφη προς τις χωματερές».
Η αντιπρότασις του Συνδέσμου είναι σαφής: αλλαγή χρήσεως των αλιευτικών σε ιδιωτικά ή επαγγελματικά σκάφη αναψυχής, με αγορά μέσω της διαδικασίας εκποιήσεώς τους από τον Ο.Δ.Δ.Υ. (Οργανισμός Διαχειρίσεως Δημοσίου Υλικού). Είναι ο ίδιος οργανισμός που δημοπρατεί σε τακτά χρονικά διαστήματα κινητά υλικά αγαθά, κυρίως αυτοκίνητα και μηχανές.
Ο επιδοτούμενος θάνατος των κομψοτεχνημάτων της ελληνικής ναυπηγικής τέχνης έχει ως αφετηρία την ειλημμένη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για περιορισμό της αλιείας στις χώρες-μέλη. Το οικονομικό δέλεαρ είναι μεγάλο και δύναται να φθάσει έως και τις 300.000 ευρώ, οπότε γίνεται κατανοητό γιατί χιλιάδες Έλληνες αλιείς οδηγήθηκαν, λόγω της κρίσεως, στην καταστροφή των σκαφών τους.
Από το 1999, ο Συνδέσμος Παραδοσιακών Σκαφών ανέλαβε μία σταυροφορία για τη σωτηρία των δημιουργημάτων των Ελλήνων καραβομαραγκών, με μηδαμινά αποτελέσματα. Ένα νέο δελτίο τύπου όμως που έφτασε πριν από λίγα λεπτά στον υπολογιστή μου, καταδεικνύει ότι η επιμονή ενίοτε ανταμείβεται. Φέρει τον τίτλο: «Μερική η λύση στην προσπάθεια για τη διάσωση των παραδοσιακών σκαφών» και μας ενημερώνει ότι «η συνάντηση του προεδρείου του Συνδέσμου με τους αρμόδιους των Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Πολιτισμού μετά από πρωτοβουλία και υπό την Προεδρία του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κύριου Αποστόλου υπήρξε, θέλουμε να πιστεύουμε, καταλυτική για την επιτέλους ανεύρεση μιας μερικής έστω λύσεως του προβλήματος αυτού».
Το επόμενο βήμα είναι η απαραίτητη αλλαγή του θεσμικού πλαισίου (κοινοτική οδηγία 508/2014) για τη «Στήριξη», που μπορεί να γίνει αποκλειστικά και μόνο με την αλλαγή χρήσεως του αλιευτικού σκάφους και βεβαίως ουδέποτε με τη διάλυσή του. Το μεθεπόμενο βήμα θα ήτο η αγορά από όλους εκείνους που αγαπούν τα παραδοσιακά σκάφη, μιας ξύλινης βάρκας ή καϊκιού για ιδιωτική ή επαγγελματική αναψυχή.
