O δικός μας περίπατος στα 4 ωραιότερα σημεία της Αθήνας

1992

Γράφει η Κατερίνα Μαθιουδάκη

Ελάτε να βολτάρετε μαζί μας στα 4 ωραιότερα σημεία της Αθήνας! Μια πόλη που μας εκνευρίζει για χίλιους δύο λόγους μέσα στην καθημερινότητά μας… Αλλά και μια πόλη που μας γοητεύει τόσο για το παρελθόν, όσο και για την ικανότητα να μας κρατά θαυμαστές της στο πολυσύνθετο παρόν της!

peripatos1

Μοναστηράκι

Η πιο πολυσύχναστη γειτονιά του κέντρου …γιατί εδώ θα βρεις τα πάντα! Ταβερνάκια για για να φας και να πιεις το κρασί σου, μαγαζάκια 5Χ5 που περνάς για να πάρεις στο χέρι νόστιμο greek souvlaki ή ethnik junk food άλλων χωρών, τουριστικά μαγαζιά με παραδοσιακά είδη που θυμίζουν Ελλάδα, πλανόδιους που πουλάνε κάθε λογής καλούδια, περαστικούς που λόγω του ομώνυμου σταθμού στο Μετρό θα ορίσουν τη πλατεία ως σημείο για το ραντεβού τους, για να ξεχυθούν έπειτα στα café και στα εστιατόρια στου Ψυρρή ή σε αυτά στην πλατεία Αγίας Ειρήνης. Το όνομα προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αθήνας που βρίσκεται επί της πλατείας. Επίσης στη πλατεία δεσπόζει και παλιό τζαμί, το οποίο σήμερα στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης.

Τα Αναφιώτικα

Η πιο γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας έχει μια αύρα νησιού στους κόλπους της. Το όνομά της δεν είναι τυχαίο, αφού είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ιστορία της. Στα μέσα του 19ου αιώνα, κατέφθασαν εργάτες από την Ανάφη για να εργαστούν ως χτίστες στην ανοικοδόμηση της πρωτεύουσας και δεν δίστασαν να χρωματίσουν εκείνο το κομμάτι της με λευκά σπιτάκια και μπλε παράθυρα. Έχει πολλές γάτες και «μυρωδιές» της παλιάς Αθήνας, που αποκαλύπτονται μπροστά σου όταν αποφασίσεις να της δώσεις χρόνο και να να περιηγηθείς για λίγο ανέμελα στα σοκάκια της μέσα στην Πλάκα. Από τις «must» περιοχές που επιβάλλεται να επισκεφθεί ο τουρίστας αλλά και η απόλυτα αγχολυτική για έναν ντόπιο, όταν θέλει να αποστασιοποιηθεί από το βουητό και τις έννοιες της πόλης. Εδώ νιώθεις κυρίαρχος γιατί μπορείς να κάνεις ένα «pause» στη ζωή σου και να σταματήσει ο χρόνος. Και είναι πολύ ωραίο αυτό…

Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Ένας πεζόδρομος ιδανικός όταν θελήσεις να βολτάρεις με τις ώρες, έχοντας την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα “ανοιχτό” μουσείο με θέα τον καταγάλανο ουρανό της Αθήνας. Η ιδέα ουσιαστικά άνηκε στην αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, η οποία είχε οραματιστεί την πεζοδρόμηση της οδού, σε συνδυασμό με την ενοποίηση των γύρω αρχαιολογικών χώρων. Αν κουραστείς, κάνε μια στάση σε ένα από τα πολλά café κοντά στο σταθμό του Μετρό Ακρόπολη, αλλά μην παραλείψεις να επισκεφθείς το υπέροχο μουσείο της Ακρόπολης με τα μοναδικά εκθέματα, το οποίο αποτελεί “κόσμημα” για την τέχνη και την πόλη μας (μια φορά δεν είναι ποτέ αρκετή) και ένας ακόμα λόγος να υπερηφανευόμαστε για τις ρίζες μας.

Θησείο

Μικρή αλλά θαυματουργή συνοικία της Αθήνας που αγαπά τις αντιθέσεις. Εκτείνεται μεταξύ Αστεροσκοπείου, Πετραλώνων, Κεραμεικού και Ψυρρή. Βρίσκεται βορειοδυτικά της Ακρόπολης και ανατολικά συνορεύει με το Μοναστηράκι και την Αρχαία Αγορά της Αθήνας. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός αλλά αποτελεί ένα από τα αγαπημένα νυχτερινά στέκια, κατάμεστο χειμώνα-καλοκαίρι, από κόσμο που σουλατσάρει αμέριμνα στο γνωστό πεζόδρομο ή πίνει το ποτό του σε κάποιο μπαράκι. Τις Κυριακές ειδικά, ο πεζόδρομος του Θησείου μετατρέπεται σε έναν “υπαίθριο ναό χειροποίητης τέχνης” από πλανόδιους καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν στήσει τους πάγκους τους και διαθέτουν τα -ιδιαίτερα και μοναδικής αισθητικής- αριστουργήματά τους προς πώληση.

 

Φωτογραφίες: Τάσος Μαντάς