Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου: Έχουμε ανάγκη αυτή τη μορφή έκφρασης

2004

Γράφει η Ζωή Μπέη

Το θέατρο είναι ο κλάδος της τέχνης που αναφέρεται στην απόδοση ιστοριών μπροστά σε κοινό, με τη χρήση κυρίως του λόγου, αλλά και της μουσικής και του χορού.

Πρόκειται για την παραγωγή ζωντανών απεικονίσεων, πραγματικών ή φανταστικών συμβάντων με σκοπό την τέρψη και την επιμόρφωση των θεατών. Το θέατρο μπορεί να έχει διάφορες μορφές, όπως είναι ο μονόλογος, η όπερα, το μπαλέτο, η παντομίμα κ.ά. Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Αρχαία Αθήνα, σαν μια εξέλιξη του διθυράμβου. Οι πρώτες μορφές του θεάτρου σε όλη τη διάρκεια της ελληνικής αρχαιότητας ήταν η τραγωδία, η κωμωδία και το σατυρικό δράμα.

Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο πρωταγωνιστούσαν μονάχα άντρες και ακόμη και σε γυναικείους ρόλους, ντύνονταν οι ίδιοι γυναίκες. Έπειτα ο χώρος του θεάτρου μέσα από το πέρασμα των χρόνων εξελίχθηκε και τώρα στις σκηνές του θεάτρου πρωταγωνιστούν τόσο γυναίκες όσο και παιδιά.

Το θέατρο υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει. Έχουμε ανάγκη αυτή τη μορφή έκφρασης. Όλα τα είδη θεάτρου κάτι έχουν να μας πουν και κάτι εκφράζουν. Γέλιο, κλάμα, περισυλλογή, ιστορική αναδρομή, φιλοσοφικές αναζητήσεις και πόσα ακόμη μπορεί να δωσει μια θεατρική παράσταση. Όπου υπάρχει κοινωνία υπάρχει και ένα εν δυνάμει θέατρο, που θα δώσει τροφή για σκέψη και θα επιμορφώσει τα μέλη της.

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα.

Έχει καθιερωθεί και το Διεθνές Μήνυμα που γράφεται κάθε χρόνο από διαφορετική προσωπικότητα του θεάτρου, μεταφράζεται σ’ όλες τις γλώσσες, δημοσιεύεται στον Τύπο και διαβάζεται στα θέατρα. Παλιότερα γίνονταν πολλές εκδηλώσεις τη μέρα αυτή. Όταν πρωτογιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου το 1962, η Γαλλία κυκλοφόρησε ειδικό γραμματόσημο. Το ίδιο έκανε το 1970 και το Μεξικό.

Το 1963 στην Ινδία όλη η αλληλογραφία σφραγίστηκε με ειδική αναμνηστική σφραγίδα που διαλαλούσε: “Το θέατρο, όργανο ειρήνης και αμοιβαίας κατανόησης”. Στις περισσότερες χώρες κυκλοφορούν ειδικές αφίσες. Αλλού τα θέατρα παίζουν δωρεάν. Σε κάποιες χώρες η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου κρατάει και μια βδομάδα. Από το 1965, με τον εορτασμό συνδυάζεται κι ένα θέμα συζήτησης. Το πρώτο ήταν: “Ποιό ρόλο πρέπει να παίζει το θέατρο στη σημερινή κοινωνία”. Ένα θέμα επίκαιρο!

Το πρώτο Διεθνές Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Κοκτό. Ακολούθησε ο Αμερικανός Άρθουρ Μίλερ και στη συνέχεια, οι Λόρενς Ολίβιε, Ζαν – Λουί Μπαρό, Άγγελος Τερζάκης, Έλεν Βάιγκελ, Μιγέλ Άνχελ Αστούριας, Πίτερ Μπρουκ, Ντιμίτρι Σοστακόβιτς, Πάβλο Νερούδα, Μορίς Μπεζάρ, Λουκίνο Βισκόντι, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Έλεν Στούαρτ και άλλοι.