Τα μαυροπούλια του ΣΥΡΙΖΑ – Άρθρο του Χρήστου Ζαμπούνη

1953

   Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης     

            

Ο Γιώργος Κιμούλης γεννήθηκε ταλαντούχος. Το καλό με αυτούς που έχουν ταλέντο είναι ότι τους συγχωρούν πολλά ,εάν όχι όλα.

Το κακό είναι ότι ενοχλούν, ιδίως αυτούς που δεν το διαθέτουν. Παρακολουθώ την πορεία του Κιμούλη από τα μέσα της δεκαετίας του 80΄,όταν το περιοδικό ΄΄Πρόσωπα΄΄με το οποίο συνεργαζόμουν εκείνη την εποχή, του έκανε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα και οφείλω να ομολογήσω ότι απόρησα τότε για τους διθυράμβους που διάβασα, αλλά μάλλον τούτο ωφείλετο στην άγνοια μου, αφού δεν τον είχα δει ποτέ στο θέατρο, την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο, λόγω απουσίας μου στο εξωτερικό.

Εκτοτε παρακολουθώ σποραδικώς την δραστηριότητα του, με μια αψηλάφητη θετική προδιάθεση. Ορισμένοι αναγνώστες του σημερινού σημειώματος ενδέχεται να απορήσουν που υμνώ έναν άνθρωπο που η πρόσφατη ειδησιογραφία  τον συνέδεσε με την καταδίκη του σε φυλάκιση 15 μηνών για χρέη του προς την Εφορία, αλλά και τον στενό εναγκαλισμό του με το νέο καθεστώς. Θα απαντήσω ευκρινώς:΄΄Ετερον εκάτερον.΄΄

Παρατηρώ τον 60χρονο ηθοποιό να ερμηνεύει έναν δύσκολο ρόλο, αυτόν του παιδεραστή στην σκηνή του θεάτρου Άλφα. Μαζί του μία νεαρή ηθοποιός, απόφοιτος της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης, η Ανθή Σαββάκη. Είναι με μία λέξη εξαιρετικός, όπως και η συνάδελφος του. Το έργο του Ντέιβιντ Χάουερ που το διάλεξε και το σκηνοθετεί ο ίδιος, θίγει ένα σκληρό θέμα, αυτό της σχέσεως ανάμεσα σε έναν ενήλικο και μία ανήλικη. Το ΄΄Μαυροπούλι΄΄ όπως είναι ο τίτλος του έργου, έχει να κάνει με το σκοτεινό τοπίο της ερωτικής επιθυμίας. Ηψυχαναλυτική προσέγγιση είναι ενδιαφέρουσα.

Το κοινό χειροκροτεί με ενθουσιασμό. Στο φουαγιέ του θεάτρου τα μπράβο περισσέυουν. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να τον ρωτήσω τι έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ και γιατί παραιτήθηκε από την θέση του Προέδρου του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μόλις 17 μέρες μετά την ανάληψη της θέσεως. Αναζητώντας όμως το βράδυ.μετά το πέρας της παραστάσεως, πρόσφατες συνεντεύξεις του, διαπιστώνω ότι έχει φροντίσει να τοποθετηθεί ευθαρσώς.

Αντιγράφω από το THE TOC:΄΄Ξέρετε εγώ στάθηκα δίπλα στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί πίστευα ότι ήταν η μοναδική λύση τότε και πιστεύω ότι σωστά έκανα. Δεν το έκανα για να αναλάβω κάποια δημόσια θέση (…..)Τώρα φοβάμαι ότι η ελπίδα έχει χαθεί.’’

Τον καλώ στο τηλέφωνο για να τον ρωτήσω ποιο είναι το νόημα κατ΄αυτόν της λέξεως ΄΄Μαυροπούλι.΄΄

΄΄Αναφέρεται στο επεισόδιο με τον Σατανά που μεταμφιέστηκε σε μαυροπούλι με σκοπό να δελεάσει τον Άγιο Βενέδικτο. Είναι ένα σύμβολο της ερωτικής επιθυμίας΄΄ μου απάντησε εμβάλλοντας με σε σκοτεινότερες σκέψεις απ’ότι τα πολιτικά του φρονήματα.