Το Savoir Vivre του Twitter

1530

Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης

Το κείμενο ήτο άκρως πατριωτικό με φρασεολογία που παρέπεμπε σε άλλες εποχές, πιο “πατριδοκαπηλικέςˮ, όπως θα τις χαρακτήριζαν οι κυβερνητικοί εταίροι του υπογράφοντος, εάν δεν υπήρχαν πολιτικές σκοπιμότητες. Αποχαιρετούσε τον 34χρονο σμηναγό Γιώργο Μπαλταδώρο με τα εξής λόγια:  «Ένας Έλληνας πιλότος στο Πάνθεον των Ηρώων. Έπεσε υπέρ πίστεως και Πατρίδος μαχόμενος για την προάσπιση της Εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η Πατρίδα θρηνούσα υποκλίνεται. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και σε όλα τα στελέχη της Π.Α. (σ.σ. Πολεμικής Αεροπορίας)».

Το κείμενο ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Πάνος Καμμένος, ανατρέποντας τα έως τώρα δεδομένα, που θέλουν το Γενικό Επιτελείο να προβαίνει σε αυτού του είδους τις ανακοινώσεις. Τι άραγε να εμφιλοχώρησε στο μυαλό του προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και έσπευσε να tweetάρει την δυσάρεστη είδηση; Βιαζόταν μήπως τον προλάβει κάποιος άλλος ή μήπως ήθελε να δείξει ότι περνάμε σε μία νέα εποχή, όπου τα νέα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως επικρατούν έναντι των παλαιότερων μορφών επικοινωνίας; Οι αντίπαλοί του έσπευσαν να τον κατηγορήσουν για διάθεση αυτοπροβολής ενώ τα σχόλια που δημοσιεύθηκαν στον λογαριασμό του έθεταν θέμα savoir vivre. «Από πότε ανακοινώνεται ένα τραγικό γεγονός… μέσω twitter κι όχι μέσω επίσημης ανακοίνωσης του ΓΕΑ, του ΓΕΕΘΑ ή του ΥΠΕΘΑ; Δεν ντρέπεσαι καθόλου που καπηλεύεσαι ένα τραγικό γεγονός; Τουλάχιστον ειδοποιήσατε πρώτα τους δικούς του ή… θα τους ενημερώσεις μέσω twitter κι αυτούς;» έγραψε ο χρήστης Βασίλης Πολυχρόνης, χωρίς να λάβει απάντηση από τον Υπουργό.

Η τεχνολογική επανάσταση έχει επιφέρει κατακλυσμιαίες αλλαγές στους τρόπους καλής συμπεριφοράς. Πλέον εργαζόμενοι απολύονται μέσω e-mail ή ζευγάρια χωρίζουν με μήνυμα στο κινητό. Πείτε με, εάν θέλετε, παλιομοδίτη, αλλά σε μείζονα θέματα όπως αυτά που προανέφερα, ήτοι χωρισμούς, απολύσεις και αγγελία θανάτου, πρέπει να προέχει η ανθρώπινη επικοινωνία, ανεξαρτήτως της ταχύτητος του twitter ή των άλλων social media. Το έλεγε προ δυόμιση χιλιάδων ετών ο Πρωταγόρας: «Πάντων χρημάτων μέτρον ο άνθρωπος», όπου χρήματα δεν είναι τα λεφτά, αλλά οι αξίες.

Ο πρώτος διδάξας

Δεν ήσαν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Πάνο Καμμένο για μιμητισμό, αφού ο πρώτος διδάξας στην επικοινωνία μέσω twitter είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. άλλωστε έχει ομολογήσει επανειλημμένως σε συνεντεύξεις του, ότι εάν δεν ήταν το twitter δεν θα είχε εκλεγεί στην θέση που βρίσκεται σήμερα. «Έχω 100.000.000 ακολούθους» δήλωσε στους “Financial Timesˮ, ένας αριθμός που δεν γνωρίζω από πού προκύπτει, αφού στον προσωπικό του λογαριασμό @realDonaldTrump, μέτρησα χθες μόλις 50.794.140 ακολούθους. Ίσως προσμετρά και τους λογαριασμούς του Λευκού Οίκου @Potus με 22.842.258 και @WhiteHouse με 16.985.516 ακολούθους, αλλά πάλι λείπουν δέκα εκατομμύρια.Είναι αλήθεια ότι τους δύο τελευταίους λογαριασμούς τούς άφησε κληρονομιά ο Μπαράκ Ομπάμα, όπως και είναι αλήθεια ότι ο διάδοχός του στον προεδρικό θώκο της Αμερικής βρήκε έναν εύκολο και δωρεάν τρόπο για να παρακάμψει τα παραδοσιακά μέσα ενημερώσεως – ο εστί μεθερμηνευόμενον να μην χρειάζεται να τηλεφωνεί σε κάθε «συγκρότημα» για να ζητήσει χάρη, με τα ανταλλάγματα που όλοι υποθέτουμε.

Εκείνο που προκαλεί έκπληξη είναι ότι ο ίδιος ακολουθεί μόνον 45 χρήστες παραπάνω αφότου εξελέγη. Το λεξιλόγιό του, φευ, είναι περιορισμένο, με μία εμμονική επαναληπτικότητα σε λέξεις όπως “loserˮ, η οποία χρησιμοποιήθηκε 235 φορές στην προεκλογική περίοδο, για να χαρακτηρίσει την συνυποψήφιά του, Χίλαρυ Κλίντον, ή τρελό. Περιορισμός υπάρχει επίσης και στον αριθμό των signs, 140 το ανώτερο, οπότε γίνεται αντιληπτό ότι στα μηνύματά του δεν θα βρει κανείς βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε λεπτομερείς επεξηγήσεις. «Το περιεχόμενό τους είναι απίστευτα διφορούμενο», σχολιάζει ο Ντέιβιντ Μπρουκς των “New York Timesˮ. «Επιφανειακά, μπορεί να φαίνονται σαν πολιτικές δηλώσεις, αλλά γενικά δεν είναι παρά συμβολικές επιθέσεις σε ένα “μάτσο” παιχνίδι». Το περίφημο tweet του για την Κίνα, επί παραδείγματι, «που κέρδισε (σ.σ. η Κίνα) έναν τεράστιο πλούτο με ένα εντελώς μονομερές εμπόριο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς να μας βοηθήσει με την Βόρειο Κορέα», προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Πεκίνου, που το κατέταξε στην κατηγορία του “παιδικούˮ.

Από τον παρορμητισμό του νέου Αμερικανού προέδρου δεν έχουν γλιτώσει και ορισμένοι εχθροί του, δηλαδή τα συστημικά μήντια της χώρας του, αλλά και άλλων χωρών, όπως της Βρετανίας. Ο αποκλεισμός του CNN, του BBC, των “New York Timesˮ, των “LA Timesˮ και του “Politicoˮ, πάλι με tweet, από τις ενημερώσεις του Λευκού Οίκου, αποτελεί την κορωνίδα ενός πολέμου που διαρκεί από την ανακοίνωση της υποψηφιότητός του. Το ποιος θα κερδίσει στην πορεία, δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει.

  • Από την εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ