Η Δημοκρατία της κακοφωνίας – άρθρο της Μαρίας Κατσουνάκη
Γράφει η Μαρία Κατσουνάκη
Να που μπήκαμε ταυτόχρονα και στην εποχή της δημοκρατικής μελαγχολίας. Μέσα στη γενική ευθυμία ξεχάσαμε σε ποιο βαθμό η Ευρώπη μίσησε...
Πάνω και Κάτω Κουφονήσι
Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Η επιγραφή στο Αγροτικό Ιατρείο ενημερώνει ότι ο εξοπλισμός του είναι μία προσφορά της Ομάδας Αιγαίου, με την ευγενική χορηγία της...
Η οργή της γραβάτας
Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Είναι η τρίτη φορά που ένας αλλοδαπός αξιωματούχος προσφέρει στον Έλληνα πρωθυπουργό λαιμοδέτη, τουλάχιστον δημοσία. Ποιος έχει ξεχάσει τον κεντροαριστερό ηγέτη...
Η ιδιότης του συμμαθητού
Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Από τους εβδομήντα επτά, μαζευτήκαμε σαράντα επτά. Έξι είχαν αποδημήσει, δέκα είχαν μεταναστεύσει εντός και εκτός της Ελλάδος (Ρωσία, Γαλλία, Γερμανία...
Ταξί χωρίς ταξίμετρο
Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Άρχισα να χρησιμοποιώ για πρώτη φορά ταξί χωρίς ταξίμετρο στο Λονδίνο, όταν η σύζυγός μου που σπούδαζε εκεί, μου έδωσε ένα...
Ο εθνικός μας σουρεαλιστής
Γράφει ο Γιώργος Δασιόπουλος
Έχεις δει τον «Ανδαλουσιανό Σκύλο». Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις δει τον «Ανδαλουσιανό Σκύλο». Στην τελική, εάν δεν έχεις δει...
Ο αχάριστος άνθρωπος δεν έχει γιατρειά
Γράφει η Κική Τσιντζόγλου
Έχει πολλά να σου διδάξει η αχαριστία. Στην αρχή, δεν την καταλαβαίνεις. Κάνει αισθητή την παρουσία της σιγά σιγά. Κινείται υποχθόνια...
Αναντάμ Παπαντάμ
Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω με τον Μονταλαμπέρ, που έλεγε ότι το πιο γρήγορα διαδιδόμενο συναίσθημα είναι η επιθυμία. Μπορεί να...
Το καυστικό σχόλιο της Έλενας Ακρίτα για Ελληνικό Φεστιβάλ, Μπαλτά, Φάμπρ
Κύριε Μπαλτά μου,
Προφανώς, το κοντινότερο που έχετε φτάσει στην Επίδαυρο είναι η ταβέρνα του Λεωνίδα στο Λυγουριό.
Γιατί το να λέει ο Γιάν Φαμπρ -...
Το “βλαχικόνˮ ζήτημα
Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Ο πρώτος κανόνας της παιδαγωγικής ορίζει ότι δεν λέμε σε ένα παιδί ότι είναι κακό επειδή έκανε κάτι κακό, αλλά ότι...
