Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Σήμερα το πρωί ξύπνησα με ένα πραξικόπημα. Το τι εννοώ μόνον όσοι παρακολουθούν ανελλιπώς την ειδησεογραφία δύνανται να αντιληφθούν. Σήμερα το Journal International του TV5 Monde είχε ως πρώτη είδηση την επέμβαση του στρατού στη Ζιμπάμπουε.
Ένας σχετικώς νέος στρατηγός, ενεφανίσθη στην τηλεοπτική οθόνη και με αργή και αποφασιστική φωνή ανέγνωσε σε άπταιστον αγγλικήν το διάγγελμα των πραξικοπηματιών. Εκεί ανάμεσα στα άλλα, μάθαμε ότι ο σκοπός της κινήσεώς του ήταν να ξεριζωθούν τα κακοποιά στοιχεία στο περιβάλλον του Προέδρου που προκαλούν τα κοινωνικά και οικονομικά δεινά στη χώρα, και ότι ο Πρόεδρος έχαιρε άκρας υγείας.
Κάνοντας τη σχετική αναζήτηση στο διαδίκτυο, ανεκάλυψα ότι στην αφρικανική χώρα που συνορεύει νοτίως με τη Νότιο Αφρική, ανατολικώς με τη Μοζαμβίκη, δυτικώς με την Μποτσουάνα και βορείως με τη Ζάμπια, βασιλεύει εδώ και 38 χρόνια ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε, ο οποίος είναι 93 ετών, και όπως μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, έχει μία φιλόδοξη σύζυγο που επιθυμεί να τον διαδεχθεί.
Το βαπτιστικό της είναι Γκρέης, όπως η Γκρέης Κέλυ. Είναι μόλις 52 ετών και εάν κρίνω από τις φωτογραφίες, καλύτερα να μην βρεθεί κανείς στον δρόμο της προς την εξουσία. Τούτο συνέβη με τον έως πρότινος αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως, ο οποίος τόλμησε να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια της. Ο 75χρονος Έμερσον Μνανγκάγκοβα εκφράζοντας ένα ισχυρό ρεύμα εντός του κυβερνώντος κόμματος του προέδρου Μουγκάμπε, το οποίο δεν επιθυμεί την αναδοχή της Γκρέης, καθαιρέθη με συνοπτικές διαδικασίες και διέφυγε στο εξωτερικό. ‘Ετερη αντίδραση , προήλθε από τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού , του στρατηγού Κωνσταντίνο (σ.σ. Ποιος αλήθεια και γιατί τον βάπτισε έτσι;) Τσιβένγια.
Ο στρατηγός ανήγγειλε ότι ο στρατός θα επενέβαινε, αν υπήρχε συνέχεια στις εκκαθαρίσεις. Το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων μετέδωσε πριν από λίγο ότι η τύχη του Κωνσταντίνο αγνοείται. Αν και η πρόσφατη είδηση της συλλήψεως του υπουργού Οικονομικών Ιγκέσιους Τσούμπος, υποστηρικτού της Γκρέης, δείχνει ότι μάλλον ευρίσκεται από τη σωστή πλευρά.
Η αβέβαιη πολιτική κατάσταση υποχρέωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Φόρειν Όφις να συστήσουν στους υπηκόους τους να παραμείνουν κατ’ οίκον, λόγω της ασυνήθιστης στρατιωτικής δραστηριότητας.
Πενήντα ακριβώς χρόνια μετά το στρατιωτικό κίνημα της 21ης Απριλίου 1967, βλέποντας τα τανκς στους δρόμους της Χαράρε και την κατάληψη της ΥΕΝΕΔ της Ζιμπάμπουε, έχω την εντύπωση ότι ξαναζώ το ίδιο έργο.
