Στη γυναίκα σύμβολο, η οποία υπηρέτησε την ελευθερία στην έκφραση και τις επιλογές, στην Μαρλέν Ντίτριχ, είναι αφιερωμένο το σημερινό doodle της google.
Η Ντίτριχ, γεννημένη σαν σήμερα το 1901, ήταν μια ηθοποιός που άφησε το στίγμα της για το δυναμισμό της, για το πείσμα της και για την απόφασή της να μείνει ελεύθερη με κάθε κόστος. Φόρεσε σμόκιν και ανδρικό καπέλο τη δεκαετία του ’30, κυνηγήθηκε, κατακρίθηκε και έκανε στιλ την ανδρόγυνη εμφάνιση σε μια εποχή που δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι μια γυναίκα θα φορούσε παντελόνι.
Η Ντίτριχ επέλεγε μαύρο ή λευκό κοστούμι, κάπνιζε και φίλαγε μια άλλη γυναίκα στη σκηνή χωρίς να λογαριάζει κανέναν. Όπως ακριβώς έκανε και όταν οι Ναζί της πρότειναν να πρωταγωνιστήσει σε ταινίες προπαγάνδας. Αρνήθηκε και έφυγε για την Αμερική όπου ζήτησε ιθαγένεια. Η Ντίτριχ ήταν και παραμένει ένα σύμβολο για την ικανότητα της στη σκηνή, αλλά και για το αστέρι που κουβαλούσε.
Αρχικά έπαιξε σε γερμανικές ταινίες και στο θέατρο συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρντ. Αργότερα συνεργάστηκε με το σκηνοθέτη Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ. Το 1930 έπαιξε στην ταινία που της χάρισε διεθνή φήμη: Γαλάζιος Άγγελος (Der blaue Engel).
Μετά πρωταγωνίστησε στις ταινίες: Μαρόκο (Morocco, 1930), Κατάσκοπος Χ-27 (Dishonored, 1931), Σαγκάη Εξπρές (Shanghai Express, 1932), Η τραγική τσαρίνα (The Scarlet Empress).
Όταν έληξε η συνεργασία της με τον Στέρνμπεργκ, συνέχισε να παίζει σε ταινίες διαφορετικού ύφους, όπως: Σαρξ και διάβολος (Destry Rides Again), Φλόγα και πάθος (A Foreign Affair), Πονεμένο Ρομάντζο (Stage Fright, 1950), Μάρτυρας Κατηγορίας (Witness For The Prosecution) και Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης (Judgment at Nuremberg).
Η Ντίτριχ καθιέρωσε στον κινηματογράφο της εποχής τον τύπο της μοιραίας γυναίκας και υπήρξε το ίνδαλμα εκατομμυρίων γυναικών.Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει ένατη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
