Τα δέκα πράγματα που απεκόμισα από την επίσκεψη του Καρόλου

3764

Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης

 

  1. Μέσα σε τρεις μόλις ημέρες ο κατά βάσιν αντιπαθής, ελέω Νταϊάνας, πρίγκηπας της Ουαλίας, έγινε άκρως συμπαθής στον ελληνικό λαό.
  2. Ο Ισοκράτης μάλλον είχε στο μυαλό του τον Βρετανό γαλαζοαίματο, όταν έγραφε «Έλληνες εισί οι της ημετέρας παιδεύσεως μετέχοντες».
  3. Το ύφος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά την συνάντησή του με τον διάδοχο του αγγλικού θρόνου, θύμιζε ”γλυκατζή” που βλέπει το ξερολούκουμο.
  4. Η ”σφήνα” της Γιάννας Αγγελοπούλου στο επίσημο πρόγραμμα, με την πρόσκληση για τσάι του Καρόλου στο σπίτι της, παίρνει χαρακτήρα γλυκειάς εκδικήσεως σε όσους την πέταξαν έξω από το πολιτικό σύστημα.
  5. Κάποιος πρέπει να μιλήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας για το… Rexona, δηλαδή για το dress code στις δεξιώσεις. Είναι ατυχής η εικόνα της συζύγου του Προκόπη Παυλόπουλου που φορά μίντι και της δούκισσας του Κορνουάλης που φορά μάξι φόρεμα, στην Ηρώδου Αττικού.
  6. Θα ήθελα να μάθω το όνομα του αρμοδίου που βρήκε το θάρρος να ξαναβάλει το στέμμα στο θωρηκτό Αβέρωφ.
  7. Το επεισόδιο με το πλαστικό καλαμάκι στο φρέντο καπουτσίνο που με επιμονή ζητούσε ο σερβιτόρος να χρησιμοποιήσει ο Κάρολος, δείχνει την διαφορά κουλτούρας μεταξύ των δύο λαών. Εκτός από την οικολογική διάσταση, υπάρχει και το πρότυπο του James Bond, του αρχετυπικού Άγγλου τζέντλεμαν, ο οποίος ποτέ μα ποτέ δεν πίνει οτιδήποτε με καλαμάκι.
  8. Η καλύτερη υπόκλιση καθ’ όλην την διάρκεια της επισήμου επισκέψεως δεν έγινε στον Κάρολο, αλλά στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στο Προεδρικό Μέγαρο. Την έκανε ο υπουργός Αμύνης Πάνος Καμμένος. Ενώ το καλύτερο χαμόγελο του Καρόλου προσεφέρθη αβίαστα επίσης στον Αρχιεπίσκοπο. Οι σχέσεις του άλλωστε με την Ορθοδοξία, δεν κρύβονται.
  9. Η στυλιστική μετάλλαξις της συντρόφου του πρωθυπουργού Περιστέρας (Μπέττυς) Μπαζιάνα, όπως κατεδείχθη στους τηλεοπτικούς δέκτες, καταδεικνύει τον θρίαμβο της αστικής κομψότητος.
  10. Πενήντα χρόνια μετά το βασιλικό αντικίνημα κατά της δικτατορίας, που στοίχισε στον Κωνσταντίνο τον θρόνο του, η Πολιτεία όχι απλώς δεν τον τιμά, όπως τους άλλους πρώην αρχηγούς του Κράτους, αλλά αντιθέτως δεικνύει συμπλεγματική αντιμετώπιση, ωσάν να αποτελεί μόνιμη απειλή για το πολίτευμα. Η απόκρυψις, από το σύνολο σχεδόν των Μ.Μ.Ε., της ειδήσεως ότι πρωτότοκος υιός του, πρίγκηπας Παύλος, ηγείται του διεθνούς βραχίονος του ”Prince’s Trust” με δράση στην Ελλάδα, αποτελεί τρανή απόδειξη περί αυτού.