Χορογραφημένη παράσταση σε δύο πράξεις, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Λέοντος Τολστόι σε μουσική Άλφρεντ Σνίτκε, ανεβαίνει την Τετάρτη 5 και την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο.
Ένα χορογραφημένο δράμα για μια γυναίκα που αψήφησε την εποχή της και έμεινε στην ιστορία. Μια χορογραφία, όπου οι ηθοποιοί του Θεάτρου “Βαχτάνγκοφ” ως εκπληκτικοί χορευτές ερμηνεύουν το αριστούργημα του Τολστόι και η γλώσσα του χορού της μουσικής και της μιμικής αντικαθιστούν ολοκληρωτικά τη λογοτεχνική γλώσσα του έργου.
Η ιδέα του ανεβάσματος της «Άννα Καρένινα» ανήκει στον καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου Ρίμας Τούμινας και έκανε πρεμιέρα στη Μόσχα στις 28 Απριλίου του 2012. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ένα νέο ταλέντο του ευρωπαϊκού θεάτρου, η βραβευμένη σκηνοθέτρια και χορογράφος Αντζελίκα Χόλινα. Η Χόλινα, η οποία ανήκει στο δυναμικό του Vakhtangov από το 2008, έχει δώσει νέα πνοή στον ιστορικό θίασο, συνεχίζοντας επάξια το αταλάντευτα πρωτοποριακό πνεύμα του.
Η Άννα Καρένινα είναι η συναρπαστική ιστορία μιας γυναίκας που αψήφησε τις συμβάσεις της εποχής της, ακολουθώντας την παθιασμένη προσωπικότητά της ως την αυτοκαταστροφή. Αποτελεί μια συγκλονιστική τοιχογραφία της Ρωσικής κοινωνίας του 19ου αιώνα, αλλά και μια διαχρονική σπουδή πάνω στη ζήλια, την ενοχή, την υποκρισία και το ερωτικό ένστικτο, που συγκινεί μέχρι και σήμερα.
Η τολμηρή αισθητική προσέγγιση, η χορογραφία και οι ερμηνείες των ηθοποιών, συνδέουν το κλασσικό αυτό μυθιστόρημα με τον 21ο αιώνα. Η σκηνοθέτρια και χορογράφος, ακολουθώντας το λογοτεχνικό κείμενο, δημιούργησε το δικό της αυθεντικό έργο: Ένα στοχασμό πάνω στο πάθος, την αμαρτία, την μετάνοια, τα λάθη και την τιμωρία τους. Η απεικόνιση των ανθρώπινων παθών μέσα στις αντιθέσεις τους βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της ευρηματικής σκηνοθεσίας αλλά αποτελεί και τον βασικό άξονα της εμπνευσμένης μουσική του Άλφρεντ Σνίκτε, που επενδύει τελετουργικά το Έργο.
Η Αντζελίκα Χόλινα δεν είναι η πρώτη που μετέφερε το δραματουργικό αυτό έργο του Τολστόι, στη γλώσσα του χορού. Στη δεκαετία του ’70 η Πλιτσέσκαγια και ο Στσεντρίν δημιούργησαν το μπαλέτο Άννα Καρένινα για το Μπαλέτο Μπολσόι. Αργότερα το ίδιο έκανε και το Θέατρο του Μπορίς Έιφμαν. Στην περίπτωση όμως του Θεάτρου Βαχτάνγκοφ, έχουμε να κάνουμε με ηθοποιούς, γαλουχημένους στο σχολείο της δραματουργίας! Στην Άννα Καρένινα, οι ηθοποιοί του δραματικού θεάτρου αποκαλύπτουν μια αναπάντεχη πλευρά τους. Στην τέχνη του χορού δεν υστερούν σε τίποτα από τους επαγγελματίες χορευτές. Υπερτερούν όμως κατά πολύ στην εκφραστικότητα των ρόλων και στη συναισθηματική του φόρτιση.
