Η εξήγηση είναι σε όλους μας απλή: Παιδιά ευτυχισμένα είναι τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε μια οικογένεια με ισορροπημένους γονείς. Και όταν ένα παιδί μαθαίνει για την αγάπη μέσα από την αγάπη που τρέφει ο ένας γονιός για τον άλλον, τότε η οικογενειακή εστία γίνεται το καταφύγιό του για τις δύσκολες στιγμές, αφού η σχέση των γονιών επηρεάζει ακατάληπτα τη σωματική, ψυχική και συναισθηματική υγεία του. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά διδάσκονται βασικές αξίες και αρχές της ζωής, τις οποίες συγκεντρώσαμε παρακάτω:
Αγάπη: Τα παιδιά γίνονται κοινωνοί της πίστης, της τρυφερότητας και της αφοσίωσης όταν βιώνουν έκδηλες πράξεις των γονιών, οι οποίες δεν μένουν μόνο στα λόγια. Έτσι θα ορίσουν και εκείνα την αγάπη, έτσι θα την εκφράσουν στο μέλλον στον περίγυρό τους.
Ασφάλεια: Η αγάπη, η στοργή και η φροντίδα αποτελούν δικλείδα ασφαλείας για τη συναισθηματική υγεία των παιδιών. Όταν ένα οικογενειακό περιβάλλον τροφοδοτεί αυτές τις αξίες, αυτόματα δίνει και τη σιγουριά σε ένα παιδί ότι έχει κάπου να ακουμπήσει όταν τα δύσκολα του χτυπήσουν την πόρτα, ενώ διαμορφώνει τον τρόπο συμπεριφοράς του στη μελλοντική, οικογενειακή και κοινωνική του ζωή.
Ευγένεια: Χρησιμοποιώντας τις λέξεις «ευχαριστώ», «παρακαλώ» και «συγνώμη», οι γονείς δίνουν στα παιδιά ένα σπουδαίο μάθημα ευγένειας και σεβασμού προς τον άλλον, όσο και αν ακούγεται υπερβολικό ή άνευ λόγου για συζήτηση και σκέψη.
Υποστήριξη: Όταν οι γονείς είναι απογοητευμένοι, έχουν οικονομικά προβλήματα και αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών δυσκολίες, είναι καλό τα παιδιά να μαθαίνουν ότι η κατανόηση και η υποστήριξη σε μια σχέση είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες για να αντέχεις και να έρχεσαι “πρόσωπο με πρόσωπο” με κάθε αντιξοότητα της ζωής.
Αλήθεια: Αφήστε τα παιδιά σας να μάθουν την αλήθεια αν σφάλατε για κάτι γιατί κανείς δεν είναι τέλειος και γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα στη λάθη. Το λάθος είναι ένα χρήσιμο “εργαλείο” για να δείξετε στα παιδιά σας ότι αγαπάτε τον σύντροφό σας ακόμα και αν έκανε λάθος και ότι η αγάπη είναι ένα ανώτερο συναίσθημα που δεν “δικάζει” αλλά συγχωρεί.
Ανεξαρτησία: Μάθετε στα παιδιά σας πως ο κάθε ένας μες στην οικογένεια αποτελεί και μια ξεχωριστή οντότητα. Με άλλα λόγια, θα είναι πολύ εύλογο να τους δείξετε ότι δεν τα παίρνετε παντού μαζί σας και αντίθετα, έχετε την ανάγκη να περάσετε και κάποιες ώρες με τον/την σύντροφό σας, βγαίνοντας έξω για φαγητό ή μοιράζοντας το χρόνο σας σε κάποια κοινή δραστηριότητα. Όταν τα παιδιά σας βλέπουν να κινείστε στη καθημερινότητά σας χωρίς να είστε κοντά τους με αρρωστημένο τρόπο, καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχετε μόνο για να εξυπηρετείτε τις ανάγκες τους και έτσι γίνονται και εκείνα ανεξάρτητα όταν μεγαλώσουν.
Τέλειο ζευγάρι δεν υπάρχει: Και αυτό φανερώνεται με σεβασμό ως προς τη συμπεριφορά μεταξύ των συντρόφων αλλά και με σεβασμό στα λεγόμενα “όρια” που θέτονται και είναι απαραίτητο να μην ξεπερνιούνται. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαφωνήσεις με τον άλλον, όταν όμως συμβαίνει κρατώντας χαμηλά τους τόνους, εποικοδομητικά και με τρόπο πολιτισμένο, κανένα παιδί δεν πληγώνεται. Αντίθετα, κατανοεί πως η επικοινωνία είναι το παν ακόμα αν δεν υπάρχει τέλειο ζευγάρι, σαν αυτά που αποτυπώνονται στα παραμύθια.
Πρότυπο: Το μοντέλο της γονικής συμπεριφοράς αποτελεί το πιο σημαντικό και το πιο κυρίαρχο πρότυπο και όσο και αν πολλοί σπεύδουν να το αμφισβητήσουν, επηρρεάζει καθοριστικά όλη τη πορεία του παιδιού και τη ζωή του.
