Γράφει η Κατερίνα Μαθιουδάκη
“Κάθε άνθρωπος το χαβά του” δεν λένε;;; Ε, και “κάθε χώρα με τις παραδόσεις της” θα προσθέσουμε εμείς! Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που καθορίζει τις αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας και όταν γινόμαστε ενήλικες, δεν είναι λίγες οι φορές που κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ψάχνουμε την ευκαιρία να ξαναγίνουμε και πάλι παιδιά. Όμως όλα αυτά που κάνουμε και έχουμε υιοθετήσει δεν είναι …”ουρανοκατέβατα”. Aντιθέτως, απορρέουν από τις συνήθειες του λαού και από παραδόσεις του τόπου που ζούμε και έχουν κληροδοτηθεί από γενιά σε γενιά. Πάμε να δούμε πως γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις πιο γνωστές “γωνιές” του πλανήτη και ποιες “όμορφες παραξενιές” κάνουν αυτή τη γιορτή μοναδική από χώρα σε χώρα;
Όχι άλλο κάρβουνο!
Στη γειτονική μας Ιταλία, η Μπεφάνα ψάχνει ακόμα να βρει τον Ιησού στη φάτνη του! Και αν δεν την ξέρετε ή δεν την έχετε ακουστά, να σας την συστήσω…! Η Μπεφάνα είναι μια φτωχή χωρικός με καλή καρδιά, που όμως έκανε το θανάσιμο λάθος να αρνηθεί την προτροπή των 3 Μάγων να τους ακολουθήσει, αφότου της το πρότειναν οι ίδιοι ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την φιλοξενία που τους πρόσφερε. Έκτοτε, περιπλανιέται να βρει και τους 3 Μάγους και Eκείνον. Και σε κάθε παιδί που συναντά στο δρόμο της, αφήνει και ένα “καλούδι”: στο ήσυχο παιδί γλυκά και παιχνίδια, στο άτακτο παιδί σκόρδο, κρεμμύδι ή κάρβουνο! Το έθιμο γιορτάζεται με μεγάλη ευλάβεια στις 6 Ιανουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία τα παιδιά ανυπομονούν να ξυπνήσουν για να δουν τελικά ποιο είναι το δώρο τους: γλυκίσματα ή κάρβουνο;!
Άλλος με την “πίκλα” του;
Στην Αμερική το σήμα κατατεθέν των Χριστουγέννων …είναι οι πίκλες! Κι όμως, οι Αμερικανοί θεωρούν το συγκεκριμένο έδεσμα πολύ τυχερό (!), γι’ αυτό και η παράδοση του συγκεκριμένου εθίμου -που παρεπιπτόντως, έχει ρίζες γερμανικές- είναι ένα στολίδι σε σχήμα πίκλας, το οποίο βρίσκεται καλά κρυμμένο στο χριστουγεννιάτικο δέντρο κάθε σπιτικού. Το δέντρο χρησιμεύει σαν βασιλόπιτα και το “ιδιαίτερο” στολίδι σαν φλουρί -για να το εξηγήσουμε και σύμφωνα με τα δικά μας έθιμα- οπότε καταλαβαίνετε τη σημασία του! Όποιος το βρει έχει καλή τύχη όλη την χρονιά, το οποίο μάλιστα εξαργυρώνεται με ένα πολύ μεγάλο δώρο …από τον Άη Βασίλη!
Μπλέξε με στον ιστό της αράχνης σου!
Οι ιστοί αράχνης σχετίζονται με έναν ιδιαίτερο χριστουγεννιάτικο μύθο στην Ουκρανία. Η ιστορία του αναφέρει μια οικογένεια που ζει στην πενία αλλά παράλληλα τα παιδιά ζουν ευτυχισμένα, ανακαλύπτοντας τη χαρά να έχεις κάτι μοναδικό χωρίς να προβληματίζεσαι γιατί δεν μπορείς να “ακολουθήσεις” αυτά που κάνουν οι πολλοί. Όμως η ιστορία ενδόμυχα έχει να μας διηγηθεί κάτι μοναδικό μέσα από την παραβολή της: Μετά από μέρες το ίδιο δέντρο, “ζώντας” λιτό και απέρριτο, χωρίς στολίδια, γέμισε με αράχνες που έπλεκαν ιστούς και οι οποίες, ανήμερα Χριστουγέννων, το μετέτρεψαν σε χρυσό… Ακόμα και σήμερα πάντως, οι Ουκρανοί -πιστοί στις παραδόσεις τους- στολίζουν τα δέντρα τους με τεχνητούς χρυσοποίκιλτους ιστούς αράχνης για να καλωσορίσουν με καλή ενέργεια τη νέα χρονιά, ενώ θεωρούν πολύ γούρικο αν βρουν μια αράχνη να κατοικοεδρεύει στο χριστουγεννιάτικο δέντρο τους!
Τα 12 σταφύλια
12 σταφύλια… ακριβώς στις 12 η ώρα τη πρώτη μέρα του νέου χρόνου! Μια παράδοση στην Ισπανία που ταυτόχρονα αποτελεί και …δεισιδαιμονία! Όμως οι Ισπανοί το τηρούν ευλαβικώς για να μην αφήσουν παραπονεμένο κανέναν μήνα αφού όπως υποστηρίζουν και εμπράκτως, τα πρώτα 12 δευτερόλεπτα το στόμα πρέπει να είναι γεμάτο από 12 ρώγες σταφύλι! Φίλοι μου Ισπανοί θα σας στεναχωρήσω αλλά μεταξύ μας, δεν επιθυμώ να κάνω αλλαγή χρονιάς στη χώρα σας… Με αγχώσατε!
Φύτεψε όσπρια… Μπορείς!
Θυμάστε την κλασσική εργασία που όλοι έχουμε κάνει όταν πηγαίναμε δημοτικό, με το κεσεδάκι γιαουρτιού και τις φακές …που ξεφύτρωναν από εκεί που δεν τις περιμέναμε;;; Στο Λίβανο λοιπόν …αυτό είναι Χριστούγεννα! Ή κάτι τέτοιο δηλαδή, αφού οι Λιβανέζοι προετοιμάζονται για τη γέννηση του Θεανθρώπου φυτεύοντας σπόρους από ρεβίθια, φασόλια και φακές σε μπολάκια από βαμβάκι! Όταν μεγαλώσουν, τα κόβουν και διακοσμούν με τα τρυφερά κλωναράκια τις χριστουγεννιάτικες φάτνες ενώ δωρίζουν σε καλεσμένους και επισκέπτες του σπιτιού τους ανελλιπώς καφέ, λικέρ και ζαχαρωμένα αμύγδαλα!
Το “γερό ποτήρι” της χρονιάς …λέγεται Βασίλης!
Στην Ιρλανδία ο Άη Βασίλης χάνει κάθε μαγική και παραμυθένια υπόσταση… Μάλλον οι Ιρλανδοί θεωρούν πως ο Άγιος είναι ένας “μπεκροκανάτας” (ή στην καλύτερη περίπτωση ένας συνηθισμένος χοντρός κύριος με κοιλιά) που πιθανότατα η τελευταία να έχει γίνει από τις πολλές μπύρες! Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως μαθαίνουν στα παιδιά τους να “υποδέχονται” τον Άγιο Βασίλη στο σπίτι τους, αφήνοντάς του -όχι γάλα και μπισκότα όπως όλα τα παιδάκια- αλλά μπύρα και τάρτα με αποξηραμένα φρούτα! Πόσο ταιριάζουν αυτά τα δύο δεν λέγεται! Και πόσο νηφάλιος πρέπει να είναι ο Άγιος για να μοιράσει τα δώρα… Αυτό κι αν είναι από “αλλού παπά Ευαγγέλιο”!
