«Περιπλανώμενος αλήτης, αδέξιος τζέντλεμαν, ονειροπόλος & ρομαντικός ποιητής, γραφικός τύπος που κάθε στιγμή είναι έτοιμος να μπλέξει σε περιπέτειες αλλά και που δεν θα παραλείψει να δώσει και καμιά κλωτσιά στα οπίσθια μιας καθωσπρέπει κυρίας… αν είναι πραγματικά οργισμένος!».
- Τσαρλς Σπένσερ «Τσάρλι» Τσάπλιν (Charles Spencer «Charlie» Chaplin)…
γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889 στο Λονδίνο από γονείς θεατρίνους. Τα παιδικά του χρόνια κάθε άλλο παρά γελαστά κι εύθυμα ήταν. Μετά τον πρώιμο χωρισμό των γονιών του πέρασε τη νηπιακή ηλικία του ανάμεσα σε θεατρίνους, συνοδεύοντας τη μητέρα του στις περιοδείες της ανά την αγγλική επικράτεια. Όταν, όμως, βρέθηκε ορφανός από πατέρα και μητέρα άνεργη, η ζωή του μικρού Τσάρλι άρχισε να μοιάζει σαν να είναι βγαλμένη από τις σελίδες του Ντίκενς. Για να κερδίσει τα προς το ζην της οικογένειας άρχισε να αυτοσχεδιάζει και να σκαρφίζεται τρόπους για να επιβιώσει, όπως το να πραγματοποιεί μικρές θεατρικές – χορευτικές παραστάσεις στους δρόμους του κακόφημου Λονδίνου για να μαζεύει τις πενταροδεκάρες των περαστικών.
Η ζωή του…
Οι γνωριμίες των γονιών του τον βοήθησαν ωστόσο να αποκτήσει μία κανονική δουλειά στον παιδικό χορευτικό θίασο των «Eight Lancashire Lads». Σε ηλικία μόλις οκτώ ετών ήταν ήδη ολοκληρωμένος & άρτιος ηθοποιός, που ενσάρκωνε με υποδειγματικό τρόπο παιδικούς ρόλους σε παραστάσεις στο Λονδίνο και στα 17 του έγινε μέλος του επιτυχημένου τότε θιάσου του Φρεντ Κάρνο.
- Ο Τσάρλι Τσάπλιν το 1918…
Κάνοντας την πρώτη του στάση στο Λος Άντζελες, Δεκέμβρη του 1913, είχε ήδη αποφασίσει να μη γυρίσει πίσω στην Αγγλία. Η πρώτη ταινία του «Making a living» (1914) δεν ενθουσίασε τους παραγωγούς – του αναδυόμενου – τότε Χόλιγουντ, οι οποίοι όμως διέκριναν στον άγγλο κωμικό με το αστείο περπάτημα ένα ξεχωριστό ταλέντο.
- Δεν χρειάζονται να κάνει πολλά. Ένα ψεύτικο μουστακάκι – ένα ημίψηλο καπέλο – ένα ξεχειλωμένο παντελόνι & δύο παπούτσια βάρκες – ήταν αρκετά για να τον καθιερώσουν ως μια χαρισματική “καρικατούρα”– τετραπέρατο “σίφουνα” και να τον καταξιώσουν ως μια πολυμήχανη “φιγούρα” – που με το μακιγιαρισμένο & τόσο γοητευτικά αμήχανο χαμόγελο κατάφερνε με κωμικά εμπνευσμένο τρόπο & ευφάνταστο τρόπο να υπερπηδά κάθε εμπόδιο, να αντικρίζει το σκληρό & σκυθρωπό πρόσωπο της ζωής με περίσσια αισιοδοξία και να σκαρφίζεται τρόπους για να “ξεγλυστρά” από κακοτοπιές της καθημερινότητας που δεν ήταν γενναιόδωρη σχεδόν ποτέ απέναντι του
Ο ίδιος ο Τσάρλι Τσάπλιν αποκαλύπτει …
«Πηγαίνοντας προς την γκαρνταρόμπα, αποφάσισα να επιλέξω ρούχα που θα ήταν εντελώς αντίθετα μεταξύ τους: το παντελόνι μακρύ, το φράκο στενό, το ημίψηλο μικρό, τα παπούτσια πελώρια».
Αν προστεθεί και το δυνατό “χαρτί” του που ήταν το μοναδικό & αξεπέραστο υποκριτικό του ταλέντο, τότε έχουμε μπροστά μας έναν γνήσιο κωμικό που κυνήγησε το ονειρό του & αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος & απέσπασε τα εκκωφαντικά & εγκάρδια χειροκροτήματα & έμεινε ανεξίτηλος στην μνήμη των σινεφίλ.
Ο Τσάπλιν οραματίζονταν…
να κατακτήσει το καινούργιο μαζικό είδος διασκέδασης, μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη όλη την εμπειρία του πλανόδιου θεατρίνου.
Περνούσε ο καιρός…
και έχοντας ήδη διαγράψει μια σπουδαία πορεία με – 11 ταινίες – στο ενεργητικό του νιώθει ήδη «βετεράνος» ηθοποιός, έτοιμος να πάρει ο ίδιος την κάμερα στα χέρια του.
Είναι η εποχή του πειραματισμού… μέσα από τον οποίο θα γεννηθεί η τόσο οικεία & παγκοσμίως διάσημη εικόνα του Σαρλό: του καλοκάγαθου «αλητάκου» με το κοντό μαύρο μουστάκι, τα υπερμεγέθη παπούτσια, το ημίψηλο καπέλο σε και το μπαστούνι από μπαμπού, που προσπαθεί να επιβιώσει, υπερασπίζοντας την αξιοπρέπειά του μέσα σ’ ένα κόσμο κοινωνικής αδικίας & ανισότητας.
Το 1921 βγαίνει στις αίθουσες το «Χαμίνι» («The Kid»), το οποίο μένει στην ιστορία ως το πρώτο αριστούργημά του.
Εν τω μεταξύ, τα φτωχικά νιάτα του είναι μια μακρινή ανάμνηση. Με το νέο συμβόλαιο που υπογράφει στην εταιρεία – Mutual – και τότε ο Τσάπλιν γίνεται ο πιο ακριβοπληρωμένος άνθρωπος στο Χόλιγουντ, με μισθό που δεν πέφτει κάτω από τις 10.000 δολάρια την εβδομάδα.
Διανύει την πιο δημιουργική περίοδο της καριέρας του, καθώς αναδεικνύεται σε αξεπέραστο “βιρτουόζο” της παντομίμας, ικανό να οδηγεί τους θεατές του από το γέλιο στο δάκρυ με μία απλή έκφραση…ένα νεύμα ή χειρονομία και με χάρη που συχνά παρομοιάζεται με εκείνη ενός χορευτή μπαλέτου.
- Το 1919 ιδρύει τη – United Artists – μαζί με δύο ακόμη φτασμένους ηθοποιούς της εποχής του, τη Μαίρη Πίκφορντ & τον Ντάγκλας Φέρμπανκς και συνεχίζει τις εισπρακτικές επιτυχίες του, αγνοώντας για αρκετά χρόνια τη νέα τεχνολογία του ομιλούντος κινηματογράφου, φοβούμενος ότι η ουσία της τέχνης του, η παντομίμα, θα εξαφανιζόταν ανάμεσα στους διαλόγους.
- Έργα του
όπως «Τα φώτα της πόλης» («City Lights»,1931) και οι «Μοντέρνοι καιροί» («Modern Times», 1936) ήταν βωβές ταινίες που γνώρισαν τεράστια επιτυχία την εποχή του ομιλούντος κινηματογράφου. Το 1940 γύρισε την πρώτη του ομιλούσα ταινία, τον «Μεγάλο Δικτάτορα» («The Great Dictator»), που ήταν μια σατυρική εποποιία του Αδόλφου Χίτλερ.
(Modern Times, 1936)
- Ο Τσάπλιν δεν έλαβε ποτέ ένα κανονικό βραβείο Όσκαρ…
– Τιμήθηκε το 1927 από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, που απονέμει τα Όσκαρ, για την:
«ιδιοφυή, συγγραφή, σκηνοθεσία & παραγωγή» της ταινίας «Το τσίρκο» και το 1972 για την «ανυπολόγιστη συμβολή του στην εξέλιξη του κινηματογράφου ως της μεγαλύτερης μορφής τέχνης του 20ου αιώνα».
– Το 1975 χρίστηκε – ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας – από τη βασίλισσα Ελισάβετ και αναγορεύτηκε «σερ».
Ο Τσάρλι Τσάπλιν πέθανε τα Χριστούγεννα του 1977 στο Βεβέ της Ελβετίας, σε ηλικία 88 ετών.
