Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Προ αμνημονεύτων ετών, κυβέρνηση Σημίτη θάτανε θαρρώ, συζητούσαμε με την Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου για το θέμα του επόμενου βιβλίου της. Για όσους δεν την γνωρίζουν, σπεύδω να ενημερώσω ότι η κυρία Στεφανοπούλου είναι η grande dame της ελληνικής δημοσιογραφίας, η μοναδική διάκονος της γραφίδος με τακτική παρουσία στον Τύπο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Η διάρκεια, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι συνώνυμη της αξίας, διότι στο επάγγελμά μας περνούμε καθημερινώς εξετάσεις.
Είχαμε, εάν θυμάμαι καλά, τελειώσει το γεύμα μας στην Αθηναϊκή Λέσχη, όταν εκεί μεταξύ τυριού και αχλαδιού ήλθε η κουβέντα στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και στα σκάνδαλα που σκίαζαν την προσωπική του ζωή. «Γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο με παραδείγματα, από τη Βίβλο έως σήμερα, δημοσίων προσώπων που ενεπλάκησαν σε ερωτικά ανομήματα», της πρότεινα , αφού η ίδια με είχε προλάβει κάνοντας την ιστορική αναδρομή. Όπερ και εγένετο. Το βιβλίο «Άτακτοι ηγέτες, μοιραίες γυναίκες» κυκλοφόρησε το 2003 και έκανε τρεις εκδόσεις. Στον πρόλογο η συγγραφέας σημειώνει:
«Η εντιμότητα και ηθική θα έπρεπε να αποτελούν τα αυτονόητα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που βρίσκονται στα υψηλά αξιώματα και κυβερνούν λαούς. Ωστόσο, οι ηγέτες στις σημερινές κοινωνίας, είτε πολιτικοί είναι αυτοί είτε πνευματικοί, δεν είναι πάντοτε ανεπίληπτοι και η οσμή της διαφθοράς είναι συχνά έντονη στα ανώτατα κλιμάκια, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που συνηθίσαμε να θεωρούμε φυσιολογικό ό,τι οι ‘‘όλοι οι πολιτικοί κλέβουν’’ και έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό μας ακόμη και σε εκπροσώπους της Εκκλησίας, οι οποίοι έχουν σε αρκετές περιπτώσεις εμπλακεί σε σκάνδαλα.
»Δύο είναι οι πειρασμοί στους οποίους υποκύπτουν όσοι κατέχουν εξουσίες: το σεξ και το χρήμα, το ερωτικό πάθος και η απληστία, που ενίοτε συμβαίνει και να συνδυάζονται. Επειδή δε είναι ισχυροί οι ηγέτες που ατακτούν, πιστεύουν ότι έχουν εξασφαλίσει και την ατιμωρησία, γι’ αυτό χαρακτηρίζονται συχνά και από αναίδεια. Ο 20ός αιώνας έκλεισε με ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων, με πρωταγωνιστή τον χαρισματικό Μπιλ Κλίντον, στον οποίο ο αμερικανικός λαός εμπιστεύθηκε για δύο τετραετίες την προεδρία της χώρας και εκείνος τον απογοήτευσε με τον λεκέ που άφησε στον Λευκό Οίκο.
»Στις ημέρες μας παρακολουθήσαμε μαζί με τους Ιταλούς την κακή διαγωγή του πρωθυπουργού της χώρας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τα διαζύγιά του, τα πάρτι με τα ρωμαϊκού τύπου όργια, τις σεξουαλικές συνευρέσεις του ακόμη και με τη δεκαεξάχρονη καλλονή Ρούμπι Καρίμα. Στο Πριγκηπάτο του Μονακό, εξ άλλου, την παραμονή του γάμου πρίγκηπα Αλβέρτου μαθαίνουμε ότι ο άτακτος γιος του Ρενέ και της Γκρέης Κέλλυ έχει αποκτήσει τρία νόθα παιδιά, τα οποία μάλιστα έχει αναγνωρίσει. Όσο για τη διαγωγή της μικρότερης αδελφής του, πριγκίπισσας Στεφανίας, καλύτερα να μην επεκταθεί κανείς, αφού δύσκολα θα ανακαλύψει ποιον έχουν πατέρα τα δικά της παιδιά.
»Στα τέλη του 20ού αιώνα, εξ άλλου, η κοινωνία στην Ελλάδα είχε συνταραχθεί από το οικονομικό σκάνδαλο Κοσκωτά, ενώ σε άλλη περίπτωση η κοινή γνώμη παρακολουθούσε εμβρόντητη τις φάσεις του όψιμου ειδυλλίου του λαοφίλητου πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με την κυρία Δήμητρα Λιανή».
Ουδέν περαιτέρω σχόλιον.
ΥΓ. Το σημερινά σημείωμα, όπως γίνεται αντιληπτό, είναι αφιερωμένο στον Άκη Τσοχατζόπουλο και την Βίκυ Σταμάτη.
