Γράφει η Νικόλ Φωτοπούλου
Quiz: Τι είναι ακόμα πιο εκνευριστικό και μίζερο από το να είσαι ένα πονεμένο μοναχικό μπακούρι την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου;
Να πηγαίνεις σε anti-valentine’ s party και να βρίζεις τη μέρα των ερωτευμένων για να αποδείξεις πόσο γραμμένη και καλά την έχεις αυτή τη γιορτή… Tη στιγμή που θα ‘δινες και το ένα σου νεφρό για να ήσουν σ΄αυτή τη νιρβάνα του θεού έρωτα! Κάποιες από τις κλασσικές ατάκες τέτοιων κυνικών και κομπλεξικών ατόμων που δεν αρκούνται απλώς να διακηρύσσουν την ανεκτίμητη αξία της ελευθερίας τους, αλλά θέλουν επιπλέον να περιφρονούν ότι δεν μπορούν να αποκτήσουν: Μια γιορτή καθαρά εμπορική για αφελείς ερωτοχτυπημένους, καθιερωμένη από τα ζαχαροπλαστεία και τα ανθοπωλεία, το κιτς σ’ όλο του το μεγαλείο και “οι ερωτευμένοι γιορτάζουν κάθε μέρα”…
Δε λέω ότι “σώνει και ντε” πρέπει να σου αρέσει αυτή η γιορτή! Αν δεν είσαι μάλιστα ρομαντικός και ερωτευμένος, είναι λογικό και αναμενόμενο να σου περνάει παγερά αδιάφορη. Αλλά πραγματικά με ξεπερνάει το γεγονός ότι σε ένα κόσμο εντελώς καταναλωτικό, αυτό που σε πειράζει είναι οι καρδούλες και τα αρκουδάκια στη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, λες και τα απείρως πιο καταναλωτικά Χριστούγεννα με τους χοντρούς κόκκινους Αγίους Βασίληδες (που ειναι μια ασύλληπτα πετυχημένη εφεύρεση της Coca Cola) ή το Πάσχα με τις λαμπάδες ή ακόμα τα γενέθλια με τις τούρτες και τα κεράκια, πάνε πίσω!
Γιατί λοιπόν τόσο μένος με τον Άγιο Βαλεντίνο;
The simple truth: “Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!” Φυσικά και είναι super να είσαι single και να το απολαμβάνεις! Αλλά όταν πραγματικά είσαι cool και άνετος που είσαι μόνος, δε σου φταίνε ούτε οι ερωτευμένοι, ούτε ο εμπορικός Άγιος, ούτε πετάς ατάκες-δηλητήριο στον ερωτευμένο φίλο σου του τύπου: “Ζήσε τον έρωτά σου τώρα γιατί ούτε την άνοιξη δε βγάζει!”
Γιατί απλά όταν είσαι καλά δεν έχεις ανάγκη ούτε να σχολιάσεις αρνητικά, ούτε να κακολογήσεις, ούτε να βγάλεις όλη τη χαιρεκακία από μέσα σου και να διοχετεύσεις όλο το φθόνο σου απέναντι σε ένα χαρούμενο ερωτευμένο άνθρωπο! Ναι όντως, μπορεί ο έρωτας του να τελειώσει και αύριο, εσένα όμως τι σε κόφτει αν χαζοχαίρεται ή αν βλέπει καρδούλες παντού; Έτσι γουστάρει και φτιάχνεται! Θα πρέπει και να απολογηθεί που έχει αισθήματα και που θέλει να τα γιορτάσει;;; Αλλά φυσικά όταν είσαι ένα απογοητευμένο θύμα μιας αγάπης που έληξε άδοξα ή δεν άρχισε ποτέ ή ένα “συναισθηματικά” ανάπηρο πλάσμα, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να υποβιβάζεις ότι από ατυχία, ηλιθιότητα ή ανικανότητα ό,τι δεν μπορείς να βιώσεις… Για να νιώσεις ότι είσαι υπεράνω και ότι δε μασάς από εμπορικές χαζογιορτές που εκμεταλλεύονται οι κερδοσκόποι έμποροι… Λες και οι άλλες γιορτές είναι καθαρά θρησκευτικές χωρίς ψήγμα εμπορευματοποίησης!
Γιατί να μη δεις αυτή τη μέρα σαν μια ευκαιρία να γιορτάσεις ένα από τα πιο ωραία πράγματα σ’ αυτή τη ζωή και να το βλέπεις από την αρνητική πλευρά του καταναλωτισμού και της κερδοσκοπίας; Με τη λογική αυτή, σταματά να γιορτάζεις τα πάντα, μην αγοράσεις ξανά δώρα και πήγαινε σε ένα βουνό να απομονωθείς, για να ‘σαι μακριά από μια κοινωνία επιφανειακή και υλική, μόνος με την πνευματικότητα σου! Αν το καλοσκεφτείς, τι είναι εν τέλει ένας κυνικός; Στην καλύτερη ένας απογοητευμένος ιδεαλιστής και στη χειρότερη το υποκατάστατο της ευφυίας του διανοητικά ανάπηρου! Εξάλλου, αν προσέξεις αυτό για το οποίο κάποιος ειναι κυνικός, θα ανακαλύψεις και τι του λείπει… Οπότε για να μην καρφώνεσαι κιόλας ότι είσαι μια στερημένη, από αγάπη και έρωτα, μίζερη και κακιάσμενη ύπαρξη, καλύτερα μάζεψε τα πικρόχολα λόγια σου κατά των ερωτευμένων και αντί να εύχεσαι να μην υπήρχε αυτη η γιορτή, ευχήσου μπας και ερωτευτείς ποτέ …και νιώσεις και κάποιο άλλο συναίσθημα, πέρα της μεταδοτικής κακομοιριάς σου!
