Γράφει η Κατερίνα Μαθιουδάκη
Yard Gal. Ένα σύγχρονο έργο που φιλοξενείται από τις 2 Δεκεμβρίου στον πολυχώρο Vault σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Σταύρου. Ως “Talk of The Town” αδράξαμε την ευκαιρία που μας δόθηκε και με χαρά δεχτήκαμε τη πρόσκληση να παραβρεθούμε στη γενική πρόβα της παράστασης, μια μέρα πριν την επίσημη πρεμιέρα τους.
Το έργο της Rebbeca Prichard κατατάσσεται στο λεγόμενο “in your face theatre”, με εμφανείς επιρροές από τα έργα της Σάρα Κέην που έκαναν την εμφάνισή τους τη δεκαετία του ’90. Ένα είδος θεάτρου που έχει σκοπό να ταρακουνήσει το κοινό και στην εποχή που ζούμε, τα έργα αυτού του είδους μοιάζουν να είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Όπως λέω κι εγώ στη καθομιλουμένη, είναι από τα έργα που «ότι έχουν να στο πουν θα στο πουν στα μούτρα». Χωρίς να διαλέξουν παράπλευρες οδούς ή πλάγια μέσα. Και αν δεν είσαι μυημένος σε αυτά, θα πρέπει τουλάχιστον να είσαι σχετικά προετοιμασμένος πριν περάσεις την αίθουσα.
Η υπόθεση του συγκεκριμένου μιλά για τη ζωή δύο ανήλικων κοριτσιών με προβληματικό παρελθόν και παρόν. Πιο αναλυτικά, τα δύο κορίτσια είναι αυτά που ζουν αλλά και διηγούνται παράλληλα τις προσωπικές τους ιστορίες επί σκηνής. Δυο παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε σκληρό οικογενειακό πυρήνα. Η μία έχει βιώσει δύσκολα χρόνια σε ορφανοτροφείο, ενώ η άλλη μένει με τον πατέρα της που την κακοποιεί. Με άλλα λόγια, έχουν μεγαλώσει πριν την ώρα τους και επειδή έχουν γνωρίσει το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής στη πιο τρυφερή τους ηλικία, έχουν μετατραπεί σε αγρίμια για να επιβιώσουν. Η καθημερινότητά τους είναι να πίνουν, να παίρνουν ναρκωτικά, να μπλέκονται σε καυγάδες και να εκδίδονται για να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Και όλα αυτά με μια «ωμή» και σοκαριστική γλώσσα που τσακίζει κόκκαλα. Στο επικίνδυνό τους παιχνίδι, ξημερώνει μια μέρα που οι συντεταγμένες τους αρχίζουν να τρεμοπαίζουν μετά από ένα τραγικό συμβάν. Και τότε αναγκάζονται να πάρουν θέση, ενώ καλούνται να αποδείξουν ποιες πραγματικά είναι και ποιες μπορούν να γίνουν.
Μια παράσταση «γροθιά στο στομάχι» από τις νεαρές πρωταγωνίστριες, αφού πρώτα χτυπούν οι ίδιες τη γροθιά στο μαχαίρι πετυχαίνοντας ένα άρτιο και ακέραιο θεατρικό αποτέλεσμα. Εξαιρετικές ως προς την υποκριτική τους δεινότητα και απόλυτα πειστικές ως κορίτσια κακοαναθρεμένα με βεβαρημένο ιστορικό, η Μαίρη Καρφάκη και η Στίλβη Ψιλοπούλου στέκονται γενναία στο ύψος των περιστάσεων. Και μάλιστα, με μια άνεση που δηλώνει στον θεατή από την αρχή εώς το τέλος ότι είναι “ψημένες” στο σανίδι, κλείνοντας το μάτι σε μια πραγματικότητα που κατάφερε να κρύψει ότι πρόκειται για τη πρώτη τους θεατρική δουλειά! Οι ηρωίδες, φαινομενικά έρμαια μιας καθορισμένης μοίρας λόγω των βιωμάτων τους, παλεύουν με τις συνειδήσεις τους, σπαράζουν, κατακεραυνώνονται και έρχονται να κλονίσουν το σύστημα αξιών μας. Αναδεικνύοντας κάθε πτυχή του ρόλου τους καίρια και εύστοχα και γεμίζοντας τη σκηνή σαν μια γροθιά με την απίστευτη τους χημεία, ισορροπούν περίτεχνα σε ευαίσθητες ισορροπίες του κειμένου και από την άλλη πλευρά, εμφανίζονται εκπληκτικές στα ξεσπάσματά τους, χωρίς φθηνούς μελοδραματισμούς. Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Σταύρου «κουμπώνει» απόλυτα με τα δραματουργικά προστάγματα που επιτάσσει το έργο, ξεδιπλώνει αριστοτεχνικά τα ψυχολογικά αδιέξοδα των ηρωίδων, ενώ οι βιντεοπροβολές χαρίζουν μια φρέσκια ματιά και ενισχύουν τον ασφυκτιό κλοιό, γύρω από τον οποίο περιβάλλεται το έργο και κατά συνέπεια, οι κεντρικοί χαρακτήρες του.
Μια παράσταση που εν τέλει μας μαθαίνει πως αν η ψυχή είναι ακόμα ζωντανή, τότε όλα μπορεί να είναι πιθανά. Και αυτή τη ψυχή -την κλειδωμένη, την πληγωμένη ή εκείνη που είναι έτοιμη να φροντίσει τα λαβωμένα της φτερά για να πετάξει- την προσεγγίζουν και την κατέχουν πολύ καλά όλοι οι συντελεστές της παράστασης. Και κάπως έτσι γεννιέται το καλό θέατρο….
“Yard Gal” στον πολυχώρο Vault
Από 2 Δεκεμβρίου 2016 εώς 30 Ιανουαρίου 2017
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 23:30 και κάθε Δευτέρα στις 20:00
