Γράφει η Νικόλ Φωτοπούλου
Κυρίαρχη τάση : δε “τα έχουμε” αλλά βρισκόμαστε που και που, κάνουμε σεξ, περνάμε καλά, κάνουμε sexting, και ως εκεί. Ούτε δεσμεύσεις, ούτε έρωτες, ούτε τίποτα ! Φανταστική λύση ! Ποιο λαμπρό αρσενικό μυαλό να τη σκέφτηκε! Για τα απανταχού αρσενικά αυτού του πλανήτη φυσικά αυτο αποτελεί την ιδανική κατάσταση – γιατί να μαι με μια όταν μπορώ να μαι με πολλές; Ο άντρας είναι γεννημένος να ανήκει σε πολλά θηλυκά όχι μόνο σε ένα ! Η μονογαμία δεν υπάρχει στη φυση , δες το ζωικό βασίλειο ! Ο άντρας θέλει δράση και η γυναίκα ασφάλεια … Κ άλλες τετοιες κωμικές επεξηγήσεις !
Καταρχήν σέβομαι την κάθε άποψη, αν γουστάρεις κάθε βραδυ αλλη, δικαίωμα σου.
Η ένστασή μου εγκειται στην αιολη επεξήγηση : οτι και καλά οι άντρες απο τη φύση τους αναζητούν περιπέτεια, ποικιλία και κυνήγι, ενω η γυναίκα απο τη φύση της ειναι μονογαμική και ταγμένη σε έναν – αλλιώς εννοείται ειναι – τι άλλο! – πορνη ! Σοβαρά τώρα ; Αν το δούμε ρεαλιστικά, ο άνθρωπος προφανώς εχει άγρια και ζωώδη ένστικτα και εναπόκειται στη μόρφωση, στην καλλιέργεια του και στο βαθμό ενσωμάτωσης του στην κοινωνία το κατα ποσό θα τιθασεύσει τις ανεξέλεγκτες ορμές του- ως γνωστόν ειναι “φυσει πολιτικον ζώον” προορισμένος να ζει σε κοινωνία- αλλιώς ειναι θεός η θηρίο – τι θα γινόταν αν όλοι αφηναμε τα ένστικτα μας εντελως ελεύθερα; δε θα εμενε ούτε κολυβυθροξυλο όρθιο ! Θα ορμουσαμε σε κάθε έκρηξη αδρεναλίνης και ντοπαμίνης, θα πυροβολουσαμε όποιον δε γουστάραμε, θα αρπάζαμε οτι βλεπαμε μπροστα μας και ούτε συνέπειες ούτε τίποτα – ακομα και η ζούγκλα θα ωχριούσε μπροστά σ’ αυτο το σενάριο ! Γιατι η πικρή αλήθεια ειναι πως όλοι μέσα μας κρύβουμε μια πολυ σκοτεινή πλευρά – ομως ισχύει και το αντίθετο : μια πολυ φωτεινη πτυχή – οποτε ;
Οποτε ειναι καθαρά θέμα επιλογής ! Η φύση και ολα τα αλλα ειναι προφάσεις της αδυναμίας η της αρνησης μας να ελέγξουμε τα πάθη μας και να παραμείνουμε άνθρωποι των σπηλαίων : τοσο απλά !
Πέρα ομως απο αυτο, αυτη η τάση ” ξεκινάμε και βλέπουμε ” που σηματοδοτεί την αρχή του τέλους, πυροδοτεί την απόλυτη μετριότητα :ούτε πάθος ούτε ένταση, ούτε χαρα, ούτε λύπη, ενα κενό που καλύπτεται εφήμερα με περιστασιακό σεξ. Ειναι ο αλλος σε φάση που θέλει σέξ, τσεκάρει παλιές “γκόμενες” στο κινητό και αρχίζει να στέλνει μηνύματα μέχρι καποια – σε καποια στιγμή αδυναμίας, μοναξιάς η ορμονών που χουν βαρέσει κόκκινο – να ξανακυλήσει, πιο pathetic πεθαίνει !
Ειναι πραγματικά αξιολύπητο το πόσο φυγόπονοι ειναι οι άνθρωποι : θέλω λεφτα αλλα να ρθουν ουρανοκατέβατα, θέλω κορμι “φετες”, αλλα χωρις να ιδρώσω στη γυμναστική , θέλω να νιώσω αγαπη και έρωτα αλλα χωρις να αφεθω συναισθηματικά σε ενα άτομο , θέλω και την πίτα ολόκληρη και το σκυλο χορτάτο , θέλω να πάρω τα πάντα χωρις να δώσω τίποτα !
No pain, no gain, my friend ! Κάθε τι εχει ενα κόστος ευκαιρίας – διαλέγεις κάτι και χάνεις κάτι άλλο , είτε σ αρεσει είτε οχι.
Φυσικά ειναι επιλογή σου να μη δεθεις συναισθηματικά με κανεναν, γλιτώνοντας έτσι και τον κίνδυνο της απογοήτευσης, του πόνου και του αδειάσματος , ομως την ίδια στιγμή απορρίπτεις και ο,τι μοναδικά υπέροχο αυτο το δέσιμο συνεπάγεται.
Δηλαδή ουτε κρύο, ουτε ζεστη, ούτε λευκό ούτε μαύρο – ενα μουντο γκρι (χωρις καν τις 50 αποχρώσεις του)! Λιγο glitter κανείς ;!