Γράφει ο Σπύρος Πλουμίδης
Όταν έχεις συνηθίσει μια ζωή να παίρνεις το αμαξάκι σου για να πηγαίνεις στη δουλειά, δεν συνηθίζεται εύκολα να πρέπει να μετακινείσαι ξαφνικά με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Και δεν μιλάμε μόνο για ένα, γιατί εκεί δεν τρέχει τίποτε. Μιλάμε για τρία και τέσσερα διαφορετικά, ανάλογα το τι θα προλάβεις. Λεωφορείο, ηλεκτρικός, μετρό, προαστιακός. Μόνο το τραμ μου έμεινε και ελπίζω να μην χρειαστεί να ανέβω και σε αυτό για να φτάσω στον προορισμό μου.
Βλέπετε, η νέα δουλειά είναι πολύ μακριά από το σπίτι και η διαδρομή με το αμάξι χρονοβόρα και κυρίως πολυδάπανη. Ενώ με τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι μόνο χρονοβόρα καθώς με 1,40 ευρώ στο “πήγαινε” και 1,40 ευρώ στο “έλα”, καθάρισες. Άσε που αν βγάλεις κάρτα απεριορίστων διαδρομών, την βγάζεις καθαρή με κάνα 30αρι το μήνα.
Πρώτα ξεκινάμε με το λεωφορείο. Πάντα γίνεται ο κακός χαμός, να καθίσεις ούτε λόγος. Όρθιος, στριμωξίδι και νεύρα, πολλά νεύρα. Από τους επιβάτες μέχρι τον οδηγό…
Ακολουθεί ο ηλεκτρικός. Καλύτερος από το λεωφορείο, δεν το συζητάμε αυτό, αλλά και αυτός αργός. Ή καλύτερα θα μπορούσε να είναι πιο γρήγορος. Ένα θέμα με την βρώμα την έχει, και πολλοί από τους επιβάτες του επίσης, και καλό είναι αυτά να μην γίνονται. Δηλαδή το καλοκαίρι τι θα κάνουμε ρε παιδιά; Με μανταλάκι στη μύτη θα κυκλοφορούμε;
Μετά πάμε στο μετρό. Εντάξει έχει άλλη χάρη. Πιο γρήγορο σαν μέσο, πιο χαλαρός ο κόσμος, περνά η ώρα πιο εύκολα σε σχέση με τα προηγούμενα δυο. Λίγο πιο συχνά δρομολόγια να είχε το βράδυ και θα ήταν σούπερ. Αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, μην παραπονιόμαστε.
Και φτάνουμε στον προαστιακό. Μια χαρά σαν μέσο δεν λέω… Άνετο, ευρύχωρο, με λίγο κόσμο αλλά λίγα δρομολόγια και άμα χάσεις το ένα την έβαψες, πρέπει να περιμένεις κάνα 20λεπτο να φτάσει το επόμενο.
Έτσι μετά από δυο ώρες παρά ένα τέταρτο, καταφέρνεις να φτάσεις στην εργασία σου που δεν σου αρέσει και πολύ, που δεν πληρώνει και καλά, αλλά τι να κάνουμε… Ας όψεται η κρίση και όλα τα άλλα συναφή…
Και τι να κάνεις θα μου πεις… Και δίκιο θα έχεις. Για την ώρα δεν έχω απάντηση. Σκας και κολυμπάς…
πηγή: iart.gr