Κύριε Μπαλτά μου,
Προφανώς, το κοντινότερο που έχετε φτάσει στην Επίδαυρο είναι η ταβέρνα του Λεωνίδα στο Λυγουριό.
Γιατί το να λέει ο Γιάν Φαμπρ – αυτός που θεωρεί ‘δρώμενο’ να εκσφενδονίζονται στον αέρα ουρλιάζοντας ζωντανές γάτες – ότι θα γίνει ΤΩΡΑ διεθνές το Φεστιβάλ, τόσα ξέρει τόσα λέει. Εδώ όμως συμφωνείτε κι εσείς. Κοτζάμ υπουργός Πολιτισμού ένα πράμα. Συμφωνείτε ότι θα γίνει ΤΩΡΑ διεθνές το Φεστιβάλ.
Γι’ αυτό λέω. Στον Λεωνίδα αδελφέ μου, στον Λεωνίδα. Δεν εξηγ…είται αλλιώς πως δεν ενημερώθηκατε πως ε, όλο και κάτι κομπάρσοι ξέπεσαν – όχι μόνο στην Επίδαυρο, αλλά στην Ελλαδίτσα γενικώς. Π.χ. κάτι σκηνοθετάκια της πλάκας ένας Πίτερ Χολ, ο Πέτερ Στάιν, Ρόμπερτ Στούρουα, Ρονκόνι, Οστερμάγιερ.
Και κάτι τυχάρπαστοι ηθοποιοί β’ διαλογής…πως τους λένε μωρέ να δεις…Κέβιν Σπέισι, Έλεν Μίρεν, Ζεράρ Ντεπαρντιέ… Μετά Μπόμπ Μπομπ Γουιλσον, Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, Σβετλάνα Ζαχάροβα, Μονσερά Καμπαγιέ…
Γενικώς, όλα τα άνεργα τσόλια, που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους, εδώ μας μαζεύτηκαν τα τελευταία 30 χρόνια.
Κι επειδή αυτοί οι τιποτάδες μας πιάσανε κορόιδα για να μας τα πάρουνε – ήρθατε τώρα εσείς με τον Φαμπρ – να κάνετε το φεστιβάλ το σωστό το βέλγικο, το βαρελίσιο. Κι όταν σας έκραξε το σύμπαν – ο κόζμος είναι κακός και βάζει εμπόδια στην αγάπη σας – είπατε μετά “ας ξεπετάξουμε ρε συ και τίποτις φτηνές ελληνικές παραγωγές” – με έμφαση στο ‘φτηνές’, όχι στο ‘ελληνικές’. Ίσα για να βουλώσουμε τα στόματα.
Συγγνώμη, κύριε Μπαλτά μου. Χίλια συγγνώμη σας εύχομαι ολόψυχα. Όμως, εγώ – όταν πηγαίνω θέατρο – θέλω να κρατάω στα χέρια το πρόγραμμα της παράστασης και τα όνειρα των δημιουργών. Δεν θέλω να κρατάω τις χάντρες και τα καθρεφτάκια των ιθαγενών.
Άντε πια με τον “πολιτιζμο_ό,τι_να ‘ναι” εδώ χάμω.
Τα σέβη μου
Μια γυναίκα στην πλατεία
Έλενα Ακρίτα
Υ.Γ. Ξέρετε, έχουμε πολύ σπουδαίους έλληνες καλλιτέχνες κύριε Υπουργέ μου, αλλά δεν το μάθατε από μένα.
Υ.Γ. 2 Η ταβέρνα του Λεωνίδα είναι after βασικά, αλλά ούτε αυτό το μάθατε από μένα.t
