Γράφει η Ζωή Μπέη
Μετά την ηλικία των 2 ετών, οι γονείς μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο θέατρο. Αυτό προϋποθέτει πως η επιλογή του έργου εχει γίνει με πολλή προσοχή, ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού και έχουν προετοιμάσει κατάλληλα το παιδί για το τι θα δει, πως θα είναι η αίθουσα, η σκηνή κλπ
Το θέατρο είναι ένα ευχάριστο ταξίδι για το παιδί με ήρωες ζώα, μάγους, ανθρώπους καθημερινούς και ιστορίες φανταστικές ή και πραγματικές.
Ιδανικά, είναι καλό, οι γονείς να προτιμούν παραστάσεις που δε δυσκολέψουν τα παιδιά, ούτε θα τα τρομάξουν, αντίθετα θα τα κάνουν να αισθανθούν πολύ όμορφα, γι’ αυτό οι παραστάσεις με τρομακτικές φιγούρες, ιστορίες με τέρατα και στενάχωρες, ας αποφεύγονται.
Είναι καλό να θυμόμαστε πως τα παιδιά είναι αυθόρμητα, μπορεί να βαρεθούν, να θέλουν να κανουν ερωτήσεις, να κουραστούν, να πεινάσουν κλπ. Γι’αυτό θα ήταν καλό οι γονείς να μην έχουν πολλές απαιτήσεις απο τους μικρούς θεατές. Αν δε θέλουν να καθίσουν στη θέση τους τα μικρά παιδια ας μείνουν στην αγκαλιά του μπαμπά ή της μαμάς και ας τους δίνεται απάντηση στις απορίες τους. Έτσι θα καταλαβαίνουν καλυτερα αυτο που βλέπουν και θα μπορούν να το παρακολουθήσουν πιο ευχάριστα.
Το θέατρο ειναι πνευματική τροφή για όλες τις ηλικίες, συμβάλει στην πνευματική καλλιέργεια των παιδιών και γνωρίζουν κι άλλες μορφές έκφρασης. Τους μεταφέρονται τόσα συναισθήματα και σίγουρα θα τους αρέσει! Οι παραστάσεις στις οποίες τα παιδιά συμμετέχουν σωματικά και ψυχικά είναι ακόμη καλύτερες, γιατί τις παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον αφού γίνονται μέρος αυτών.
Σε κάθε περίπτωση, να θυμόμαστε πως στόχος είναι τα παιδιά να περάσουν καλά και να χαρούν, γι’αυτό δε χρειάζεται άγχος για το τι θα μάθουν. Η εμπειρία της θεατρικής παράστασης και ο χώρος του θεάτρου, είναι από μονο του μία ξεχωριστή εμπειρία διδακτικής σημασίας!
