Γράφει ο Γιώργος Δασιόπουλος
Free Ai Wei Wei? No Way!
Φίλε μου, Αΐ Γουέι Γουέι. Σου στέλνω αυτήν την επιστολή, εκ μέρους του συγγενή μου ντανταϊστή και μποξέρ Αρθούρου Κραβάν, προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για την αισθητική του εικαστικού δρώμενου που παρουσίασες πρίν από λίγες ημέρες στις λάσπες της Ειδομένης. Ένα πιάνο, μία πρόσφυγας και λίγες διάσπαρτες νότες.
Μάλιστα, το δρώμενο συμπληρώθηκε την Πέμπτη με τον Κινέζο καλλιτέχνη να κάθεται στο σκαμνάκι ενός Σύρου πρόσφυγα-μπαρμπέρη στην Ειδομένη, προκειμένου να τον κουρέψει.
Όχι, φίλε μου, αυτό δεν είναι Νταντα. Δεν θα έβρισκες εκεί, όσο κι εάν αναζητούσες, την σκόρπια εικόνα του Κραβάν να φορά το βέλο της χήρας, εκείνον τον τεράστιο τύπο με την εμφάνιση και την τεχνική κατάρτιση πυγμάχου που σκανδάλιζε το Παρίσι στις αρχές του αιώνα. Δεν απεικόνισες τη φρίκη της ειρήνης, τη γαλήνη της καταστροφής, το µεταίχµιο της λήθης, τον θόρυßο της σιωπής, τον Μολιέρο
µε λάßδανο, την χειρονοµία της πλήξης, τον πλουραλισµό
του τίποτα, την συµφωνία της άρνησης, την κίνηση της
στιγµής, την αλλαγή της τετραγωνικής ρίζας του κύκλου,
την συµßατικότητα της δόνησης. Όλα αυτά ήταν ο Αρθούρος Κραβάν.
Γεννημένος στις 22 Μαϊου του 1887, στη Λοζάννη, με το όνομα Φάμπιαν Αβενάριους Λόιντ έως περίπου το 1912. Έκτοτε γίνεται γνωστός ως Αρθούρος Κραβάν και υιοθετεί συνεχώς διαφορετικές περσόνες και βιογραφικά, η ζωή του μια θεατρική παράσταση, όλα τίποτα και όλα…όλα.. Παρουσιάζεται ως ναύτης στον Ειρηνικό, αγωγιάτης, συλλέκτης πορτοκαλιών στην Καλιφόρνια, γητευτής φιδιών, αρουραίος ξενοδοχείων, ανιψιός του Όσκαρ Ουάιλντ, ξυλοκόπος, σοφέρ στο Βερολίνο, αντιμεταθετικός στρατιώτης του συνειδητού κλπ. Έγινε είδωλο των σουρεαλιστών, καθώς ανήγαγε την πρόκληση σε είδος τέχνης και το σοκ του ακροατηρίου του σε… εαρινή ραψωδία. Εξέδωσε περιοδικό τέχνης χλευάζοντας τους σημαντικότερους ζωγράφους της εποχής, προσέβαλε την κυρία Απολιναίρ στην έκθεση της με αποτέλεσμα ο διάσημος σύζυγος της να τον προσκαλέσει σε μονομαχία(!), γνώρισε τον Τρότσκι στο βαγόνι ενός τρένου και καθώς ο Ρώσος επαναστάτης του ανέλυε το όραμα του για τον Κόκκινο Στρατό, εκείνος γύρισε με το χαρακτηριστικό του βλέμμα και του είπε: «Βαριέμαι»… Προκάλεσε, προβόκαρε, σκανδάλισε, έμεινε όρθιος για περίπου 14 δευτερόλεπτα στο ρίνγκ με αντίπαλο τον- τότε- Παγκόσμιο Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών Τζάκ Τζόνσον και χάθηκε όπως εμφανίστηκε. Κάποιο πρωϊνό του 1918, ξεκίνησε με μια αυτοσχέδια βάρκα από την πόλη Σαλίνα Κρουζ, προκειμένου να αποδείξει πως η Γη είναι επίπεδη(!) και από τότε θεωρείται αγνοούμενος. Ζωή και θάνατος σαν μυθιστόρημα.
Αϊ, Αϊ, Γουέι, Γουέι! Ζήσε την λασπωμένη Ειδομένη σαν τον Αρθούρο Κραβάν. Γίνε Εσύ ο Άγιος Σεβαστιανός της προσφυγικής κρίσης, ο Μισίμα της Ευρωπαϊκής κρίσης, να φωνάξεις, να ουρλιάξεις, να γεμίσεις από την τσαλαπατημένη λάσπη των ανθρώπων που αναζητούν την επιβίωση. Ντύσου με την όμορφη λάβα της ανάγκης, φέρσου μες τον πόνο ως διαδραστικά ταμένος και αποκάλυψε εδώ, εμπρός σε αυτά τα πόδια, την φοβερή αντάρα σου, την στρουχτουραλιστική σου φύση. Και τότε θα δεις να καταφθάνει πελώριος, με εκείνο το τραχύ βήμα και εκείνο το πλεχτό βέλο της χήρας να σε λυτρώσει από τις λάσπες που λερώνουν τα χέρια σου. Αμήν.
