Η Μίνα Αρναούτη «ξεσπά» ένα χρόνο μετά το θάνατο του Π. Παντελίδη…

1389
Η – Μίνα Αρναούτη – η συνεπιβάτης του αδικοχαμένου καλλιτέχνη Παντελή Παντελίδη το μοιραίο εκείνο πρωινό στη  λεωφόρο Βουλιαγμένης 18 που και η ίδια για 5 μήνες έδινε μάχη για την ζωή της στην εντατική του Ευαγγελισμού καθώς είχε τραυματιστεί σοβαρά…ανακαλεί μνήμες από εκείνη την τραγική ημέρα & ξεσπά με ένα μακροσκελές κείμενο της “κόλαφος” για τον ένα χρόνο που πέρασε από τότε… στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook & κάνει σαφή αναφορά στα βέλη που έχει δεχτεί & για την συμπαράσταση & στήριξη που δεν έλαβε ποτέ από κανένανπ…
Αναφέρει χαρακτηριστικά η ίδια…

«Ένα χρόνο μετά…..κανείς δεν σεβάστηκε την ταλαιπωρία που πέρασα..και περνάω… ήμουν στο νοσοκομείο και οι συγγενείς του άτυχου Παντελή κοινοποιούσαν σημειώματα από άγνωστους στα οποία μιλάγανε για δήθεν νταραβέρια που με κρατάει η Φρόσω. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις τύπου «εσύ που τις καλύπτεις» στοχοποιώντας μας και θέτοντας την ζωή μου σε μεγαλύτερο κίνδυνο! Δεν ήξεραν άραγε ότι οι θαυμαστές του θα πωρωθούν και θα προσπαθήσουν να μας βλάψουν; όταν το είδαν γιατί συνέχισαν με άλλες δημοσιεύσεις δίνοντας την αίσθηση ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει; Ήμουν καλά και με πολέμησαν έτσι;

Υπήρχε και η αθόρυβη οδός αναζήτησης της αλήθειας… Θα μου έκανε καλό κ έμενα να μην αντιμετώπιζα όλη αυτή την άδικη οργή του κόσμου σε περίπτωση που έκαναν λάθος!
ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ (που κάνουν) ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΣΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ; Δεν ενοχλούσα και δεν μιλούσα μέχρι που διάβαζα παντού να με βρίζουν που πήγα για καφέ, που έβγαλα φωτογραφία, που πήγα για ποτό, που αναπνέω , που ζω….. σας ενοχλούσε που προσπαθούσα να συνεχίσω την ζωή μου!

Να ζεις όλο αυτόν τον εφιάλτη και να μην σέβονται ούτε εσένα ούτε τη μητέρα σου που άφησε τα πάντα στο νησί και μονή της πάλευε με τα τέρατα και τις νέες εξελίξεις. Να κοιτάω έξω από το τζάμι στον 9ο όροφο του νοσοκομείου και να αναρωτιέμαι τι τιμωρία είναι αυτή να μένω άρρωστη ώρες και μέρες ατελείωτες μόνη μου… να κοιμάμαι κ να ξυπνάω κ να νιώθω πως θα μου κοπεί το οξυγόνο ! Να περιμένω να ξημερώσει για να κλείσω τα μάτια μου. Φοβόμουν τόσο την ησυχία το βράδυ εκεί.. Μια ερώτηση συνεχώς έκανα σε όλους : Γιατί δεν του έδωσε ο Θεός μια ευκαιρία όπως έκανε κ σε μένα… Καμιά απάντηση δεν με κάλυψε ποτέ! Τι να αντιμετωπίσω πρώτα; Με ποια σειρά;

Να ζεις τον εφιάλτη αυτόν και να έρχονται οι κατηγορίες βροχή… να ξέρεις την αλήθεια και να ακούς του κόσμου τις παραφιλολογίες! Εσείς που με συμβουλεύετε για τις αντιδράσεις μου ξυπνήσατε ποτέ επιστρέφοντας από τον Άδη , να έχει ξεψυχήσει ένας άνθρωπος δίπλα σας, να έχει αλλάξει η ζωή σας, να έχετε κάνει χίλια κομμάτια την μητέρα σας και να σας κατηγορούν και ας έχετε πει την αλήθεια;
Φανταστείτε το μόνο!
Για όσους αναρωτιούνται για τις αναρτήσεις σχετικά με τον Παντελή (που δεν κάνω) είναι κάτι που μπορώ να σας το απαντήσω!
Έχασα τον μπαμπά μου και ουδέποτε ούτε για εκείνον έκανα καμιά ανάρτηση! Δεν τον σκέφτομαι; Το facebook δεν είμαι ολόκληρη εγώ ! Δεν είναι εξομολόγος δεν ακούει ο Θεός από εδώ! Σήμερα πήγα έξω από μια εκκλησία άλλα ήταν κλειστά …. όταν πρόλαβα να πάω… δεν μπόρεσα να ανάψω ένα κεράκι! Αύριο!Αν σας κάνουν να νιώθετε καλύτερα αυτά να σας τα λέω… αλλά τι νόημα έχουν; Να με συμπαθήσετε ; Λέτε να πρέπει; Θα το σκεφτώ?! Θέλω να πάω και στον Παντελή αλλά φοβάμαι! Έχετε πάει όλοι εκτός από έμενα ! Είναι άδικο και σκληρό αν σκεφτεί κανείς πως δεν έφταιξα…Μην είστε επιφανειακοί! Μην κρίνετε κανέναν! Πίσω από τις σαμπάνιες και τις φωτογραφίες κρύβονται άνθρωποι με καρδιές που πληγώνονται! Πίσω από τα προφίλ του facebook υπάρχουν άνθρωποι!!!»