Συγκεκριμένη ομάδα αντιυπερτασικών ενοχοποιείται για όγκους στους πνεύμονες, ιδιαίτερα έπειτα από μακροχρόνια χρήση
Η μακρόχρονη χρήση συγκεκριμένης κατηγορίας αντιυπερτασικών φαρμάκων αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων, προειδοποιούν ερευνητές από το McGill University στο Μόντρεαλ του Καναδά. Πρόκειται για τους αποκαλούμενους «αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης» (ΑΜΕΑ) και μάλιστα ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος αν η χρήση τους ξεπερνά τα πέντε χρόνια.
Ειδικότερα, η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Επιδημιολογίας και Ογκολογίας Λοράν Αζουλέ ανέλυσε τα ιατρικά δεδομένα σχεδόν 1.000.000 ασθενών άνω των 18 ετών, οι οποίοι έπαιρναν φάρμακα κατά της υπέρτασης. Οπως επισημαίνεται στη δημοσίευσή τους στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal», από τους συμμετέχοντες στην έρευνα σε χρονικό διάστημα περίπου έξι ετών σχεδόν οι 8.000 διαγνώστηκαν με καρκίνο των πνευμόνων.
Οπως διαπιστώθηκε, όσοι έπαιρναν «αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης» κινδύνευαν κατά μέσο όρο κατά 14% περισσότερο να εμφανίσουν καρκίνο των πνευμόνων σε σχέση με όσους έπαιρναν άλλα φάρμακα για την υπέρταση, όπως οι «αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτασίνης». Μάλιστα, όσο περισσότερα χρόνια λάμβανε κανείς ΑΜΕΑ τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος.
Υπολογίστηκε δε ότι όσοι τα χρησιμοποιούσαν επί τουλάχιστον μία δεκαετία αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο των πνευμόνων κατά 31%. Τα φάρμακα ΑΜΕΑ θεωρούνται από την επιστημονική κοινότητα ιδιαίτερα αποτελεσματικά για τη μείωση της υψηλής πίεσης του αίματος. Η αύξηση του κινδύνου για καρκίνο, όπως εξηγούν οι ερευνητές, φαίνεται να οφείλεται στο ότι μπορεί να αυξήσουν μέσα στους πνεύμονες το επίπεδο ορισμένων χημικών ουσιών, όπως η βραδυκινίνη. Πρόκειται για ουσία, η οποία μπορεί να πυροδοτήσει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων σε υγιείς πνεύμονες.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το θέμα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Από την άλλη, τόνισαν ότι σε ατομική βάση θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για κάθε ασθενή ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου, σε σχέση με το όφελος για το προσδόκιμο ζωής του χάρη στη μείωση της υπέρτασης από τα φάρμακα ΑΜΕΑ.
