Γράφει η Κατερίνα Μαθιουδάκη
Μετρά πάνω από 30 χρόνια συνεχούς επιτυχημένης πορείας, αμέτρητες επιτυχίες και τις καλύτερες συνεργασίες με την “Εθνική Ελλάδος” του ελληνικού τραγουδιού. Φέτος νιώθει την ανάγη για ένα “restart” στην επαγγελματική του πορεία, γι’ αυτό αλλάζει μπάντα, συνεργάτες και παρουσιάζει τα δικά του τραγούδια σε ζωντανές εμφανίσεις σε Αθήνα και περιφέρεια μέσα από μια άλλη, πιο “φρέσκια” ματιά, δίνοντάς τους την ευκαιρία για μια δεύτερη ζωή ισάξια με την πρώτη, ώστε να ακουστούν και να αγαπηθούν από την αρχή!
Το τελευταίο ήταν και το ζητούμενο για τον ίδιο στην πολύχρονη διαδρομή του. Μια μουσική διαδρομή που δεν είχε ποτέ ως γνώμονα το εύκολο κέρδος αλλά θα τον έκανε να αισθάνεται δικαιωμένος για τις επιλογές του. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο δημοφιλής τραγουδοποιός δήλωσε πρόσφατα: «Είμαι περήφανος για αυτά που έχω κάνει. Έχω σκεφτεί εκ των υστέρων για λάθη μου και αστοχίες μου, για εποχές που έχασα την επαφή με τον κόσμο. Για μένα ο στόχος δεν είναι η επιτυχία σε νούμερα. Δηλαδή κάθε τραγούδι και κάθε δίσκος που θα βγάζω να πηγαίνει στο νούμερο ένα.»
Ίσως γι’ αυτό να ήταν επιρρρεπής στις κακές κριτικές. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου παραδέχτηκε ότι δεν της έπαιρνε αψήφιστα, ενώ δεν σταμάτησε να ενοχλείται από το γεγονός ότι δεχόταν άσχημες κριτικές από ανθρώπους που ήταν εξαρχής αρνητικοί απέναντί του γιατί τον είχαν “στιγματίσει” εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων. «Όταν ήμουν μικρός «έσκαγα» για τις άσχημες κριτικές. Στεναχωριόμουν πολύ. Όσο μεγάλωνα, άρχισα να αποφεύγω να διαβάζω κριτικές. Μου αρέσει να ακούω κριτικές από ανθρώπους που ξέρω ότι με αγαπάνε, κι από αυτούς ζητάω να είναι πολύ σκληροί και αυστηροί και ειλικρινείς απέναντι μου. Αλλά τώρα, όταν ο άλλος σου κάνει κριτική και δεν κάνει κριτική στη δουλειά σου, αλλά στην πολιτική σου άποψη, με την οποία διαφωνεί, είναι εκ των προτέρων αρνητικά διατεθειμένος απέναντι σου. Είναι ένα λάθος αυτό.»
Aπό την άλλη πλευρά, η φωνή των θρυλικών “Φατμέ” δεν δίστασε να αποκαλύψει ότι έχει περάσει από το ντιβάνι της ψυχανάλυσης γιατί πάλευε οχτώ χρόνια να νικήσει το θηρίο της κατάθλιψης. Μια κίνηση γενναία που, μέσω της εξομολόγησής της, μπορεί να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους στην απόφαση να απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό. Ο ίδιος βέβαια θεωρεί ότι δεν έχασε πολύτιμο χρόνο καθώς παρόλο ότι αποδείχθηκε χρονοβόρα μια τέτοια διαδικασία, ήταν εποικοδομητική και έτσι την βίωσε: “Κάποιες στιγμές στη ζωή μας χρειαζόμαστε βοήθεια. Αισθάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά και ζητάς βοήθεια. Εγώ σε μια τέτοια στιγμή στράφηκα στην ψυχανάλυση. Θα μπορούσα να είχα κάνει και κάτι άλλο που να μην είναι τόσο χρονοβόρο αλλά ήταν τεράστιο σχολείο για εμένα.»
