Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ο Γιόχαν Κρόιφ, ύστερα από μάχη που έδωσε με τον καρκίνο σε νοσοκομείο της Βαρκελώνης.
Ο μοναδικός, ίσως, άσος του ποδοσφαίρου, που θα μπορούσε να μπει «σφήνα» στο αιώνιο δίλημμα «Μαραντόνα ή Πελέ», αφήνει πίσω του μια τεράστια «κληρονομιά», έχοντας πάρξει ο ιδανικός εκφραστής του «ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου» («total football») που εμπνεύστηκε ο σπουδαίος Ρίνους Μίχελς και υλοποίησαν οι Ολλανδοί στη δεκαετία του 1970. Ο Χέντρικ Γιόχαν Κρόιφ γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1947 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας, με τη μοίρα να θέλει το σπίτι του να βρίσκεται δίπλα ακριβώς στο γήπεδο του Άγιαξ. Όπως και για τα περισσότερα αγόρια του Άμστερνταμ, οι ποδοσφαιρικές ακαδημίες του Άγιαξ ήταν η ιδανική επιλογή, με τον νεαρό Γιόχαν να γράφεται στην ομάδα το 1957, σε ηλικία 10 ετών. Εκεί πέρασε τα επόμενα επτά χρόνια, καθώς αναδείχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του. Το 1964 έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα του Άγιαξ, σκοράροντας μάλιστα στο πρώτο του ματς. Την αμέσως επόμενη σεζόν, με 25 γκολ σε 23 αναμετρήσεις, οδήγησε τον Άγιαξ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ ο ίδιος εξασφάλισε μια θέση στην Εθνική Ολλανδίας, με την οποία έμελλε να γράψει ιστορία. Η καλύτερη σεζόν του στον Άγιαξ θα ήταν βέβαια η επόμενη, το 1966-1967, όταν θα σκοράρει 33 γκολ και θα γίνει ο πρώτος σκόρερ της Eredivisie, οδηγώντας την ομάδα του στο νταμπλ (πρωτάθλημα και κύπελλο Ολλανδίας). Ήταν πλέον ο φυσικός ηγέτης του Άγιαξ, πέρα και πάνω από κάθε αμφισβήτηση. Οι διακρίσεις, ατομικές και ομαδικές, συνεχίστηκαν τα επόμενα χρόνια, με τον ίδιο να αναδεικνύεται σε κορυφαίο ποδοσφαιριστή της Ευρώπης το 1971 και το 1973.
Η «μετακόμιση» στην Μπαρτσελόνα Το καλοκαίρι ωστόσο του 1973, αφού κατέκτησε με τον Άγιαξ (ακόμη και το Διηπειρωτικό του 1972), ο 26χρονος Κρόιφ αποφάσισε πως ήταν ώρα για μια ριζική αλλαγή στην καριέρα του και αποδέχτηκε την πρόταση της Μπαρτσελόνα. Στην Ισπανία, ο «ιπτάμενος Ολλανδός» έκανε αυτομάτως αισθητή την παρουσία του, βοηθώντας την Μπαρτσελόνα να κατακτήσει το πρωτάθλημα της Primera Division του 1973-1974 για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, συντρίβοντας μάλιστα την Ρεάλ Μαδρίτης με 5-0 μέσα στο γήπεδό της! Η συνέχεια, ωστόσο, παρά τις δικές του εξαιρετικές αγωνιστικές επιδόσεις, δεν ήταν ανάλογη, καθώς η ομάδα της Βαρκελώνης κατάφερε να κατακτήσει μόνο το Κύπελλο του 1978. Η Εθνική Ολλανδίας και ο χαμένος τελικός του 1974 Εκεί, όμως, που ο Κρόιφ διέπρεψε, ήταν φορώντας τη χαρακτηριστική πορτοκαλί φανέλα της Εθνικής Ολλανδίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι και και τα 15 γκολ της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974 άρχισαν ή τελείωσαν με τον αρχηγό της ομάδας και αστέρι του Άγιαξ! Ο επιθετικογενής μέσος «όργωνε» όλο το γήπεδο, αγωνιζόμενος με τέτοιο τρόπο, που οι φίλαθλοι δεν είχαν δει ποτέ ξανά. Ατυχώς, όμως, δεν κατάφερε να κατακτήσει ένα Μουντιάλ, καθώς, αν και έφτασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Ολλανδία, το 1974, οι «οράνιε» ηττήθηκαν από τη Δυτική Γερμανία του Μπεκενπάουερ και του Μίλερ με 2-1. Ακολούθησαν θητείες με τους Los Angeles Aztecs, τη Λεβάντε, τον Άγιαξ και τη Φέγενορντ, με την οποία, στη «δύση», πια, της ποδοσφαιρικής του καριέρας και μολονότι ταλαιπωρημένος απο τραυματισμούς, πέτυχε 11 γκολ σε 33 αγώνες, βοηθώντας την να φτάσει στην κατάκτηση του νταμπλ. Η προπονητική καριέρα Δεν έμεινε, όμως, για πολύ μακριά από τα γήπεδα. Το 1986 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του αγαπημένου του, Άγιαξ. Στα δύο χρόνια που πέρασε στον πάγκο της ομάδας του Άμστερνταμ θα κέρδιζε τα πρώτα του τρόπαια, όπως το Κύπελλο Ολλανδίας του ’86 και του ’87, αλλά και το Κύπελλο Κυπελλούχων. Η μη κατάκτηση του πρωταθλήματος ωστόσο θα τον ανάγκαζε να μετακινηθεί στην Μπαρτσελόνα, με την περίοδο των οκτώ ετών που πέρασε εκεί να είναι πραγματικά αξιομνημόνευτη: Κύπελλο Κυπελλούχων το 1989, Κύπελλο Ισπανίας το 1990, πρωτάθλημα Ισπανίας το 1991, σχεδόν τα πάντα το 1992 (!), αλλά και δύο ακόμη πρωταθλήματα το 1993 και το 1994 θα έκαναν τον Κρόιφ μεγάλο αγαπημένο της «Μπάρτσα» (από το 2010 ήταν τιμητικά πρόεδρος της ομάδας), αλλά και ανάμεσα στους πλέον αξιοσέβαστους προπονητές της Ευρώπης. Τελευταία προπονητική περιπέτεια, αφού επέστρεψε δύο φορές στον Άγιαξ ως τεχνικός σύμβουλος, ήταν στη μεξικανική Ντεπορτίβο Γκουανταλαχάρα, στην οποία υπέγραψε το 2012, λίγους μήνες αργότερα, όμως, βρέθηκε απολυμένος…
Καλό του ταξίδι.
πηγή:lamiareport.gr
