Το πλούσιο σε εναλλαγές φυσικό ανάγλυφο της Σκύρου συνίσταται από πευκόφυτους λόφους, βραχώδη ορεινά τοπία, απόκρημνες ακτές, όμορφους όρμους και εκτεταμένες παραλίες, θαλάσσιες σπηλιές
Καταμεσής του Αιγαίου πελάγους, η Σκύρος, που ανήκει στο σύμπλεγμα των Βορείων Σποράδων, είναι ένας τόπος με μακρά πολιτισμική παράδοση και αντιπροσωπευτικά δείγματα λαϊκής τέχνης. 
Νησί με βαθιές ρίζες στο μύθο και την ιστορία, η Σκύρος υπήρξε από την απώτατη αρχαιότητα τόπος διασταύρωσης πολιτισμών και εμπορικός σταθμός, έφθασε δε στο απόγειο της ακμής της κατά τους Μυκηναϊκούς Χρόνους.
Το πλούσιο σε εναλλαγές φυσικό ανάγλυφο της Σκύρου συνίσταται από πευκόφυτους λόφους, βραχώδη ορεινά τοπία, απόκρημνες ακτές, όμορφους όρμους και εκτεταμένες παραλίες, θαλάσσιες σπηλιές.
Στην πόλη της Σκύρου, που απλώνεται σε λόφο κάτω από επιβλητικό βράχο, το ενδιαφέρον των επισκεπτών συγκεντρώνουν το βυζαντινό κάστρο, χτισμένο στη θέση αρχαίας ακρόπολης, τα παραδοσιακά σκυριανά σπίτια με τις επίπεδες στέγες και τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, οι αξιόλογες εκκλησίες, το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου φιλοξενείται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λαογραφική συλλογή, τα εργαστήρια λαϊκής τέχνης.
Η Λιναριά, το γραφικό λιμάνι της Σκύρου, είναι χτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από τον ομώνυμο όρμο και προσφέρει θέα στο όμορφο ηλιοβασίλεμα.
Εκδρομικά σκάφη μεταφέρουν τους παραθεριστές στις περίφημες θαλάσσιες σπηλιές και στο νησάκι Σαρακηνό (Σαρακήνικο).
Την ξεχωριστή εικόνα του νησιού συμπληρώνουν οι παραθαλάσσιοι οικισμοί (Ασπούς, Ατσίτσα, Αχερούνες, Γυρίσματα, Καλαμίτσα, Μαγαζιά, Μώλος, Πεύκος), οι αρχαιολογικοί χώροι (προπάντων, ο οχυρωμένος οικισμός-λιμάνι της Πρώιμης και της Μέσης Χαλκοκρατίας, 2500-1800 π.Χ., στον όρμο Παλαμάρι), τα γραφικά ξωκλήσια της σκυριανής υπαίθρου.
Χωρίς αμφιβολία, σύμβολο του νησιού είναι το περίφημο σκυριανό αλογάκι, που αποτελεί προστατευόμενο είδος.
