Γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης
Άρχισα να χρησιμοποιώ για πρώτη φορά ταξί χωρίς ταξίμετρο στο Λονδίνο, όταν η σύζυγός μου που σπούδαζε εκεί, μου έδωσε ένα τηλέφωνο μιας εταιρείας που σε μετέφερε από το αεροδρόμιο στην πόλη στην μισή τιμή. Εκείνο το τηλέφωνο το έχω κρατημένο και το χρησιμοποιώ ακόμη. Αλλά και σε άλλες χώρες που είχα την δυνατότητα να ταξιδέψω, παρατηρούσα ότι υπήρχε ένα παράλληλο σύστημα μεταφορών, πλην των ταξί, με σαφώς μειωμένο κόστος. Όταν έφθασε η Uber στην Ελλάδα, είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μία χαράς, διότι το κόστος των μετακινήσεών μου θα εμειούτο σημαντικώς, από την άλλη συμπόνιας για όλους εκείνους τους επαγγελματίες οδηγούς που πλήρωσαν μία περιουσία για να αγοράσουν μία άδεια ταξί, που ίσως δεν έχουν ακόμα αποσβέσει.
Η ιδέα της νέας υπηρεσίας εγεννήθη στο Λονδίνο, από δύο φίλους που δεν έβρισκαν ταξί μέσα στη βροχή. Σκέφθηκαν να σχεδιάσουν μία εφαρμογή στο κινητό (mobile app) όπου ο καθένας θα μπορούσε να βρει αυτοκίνητο να τον μεταφέρει. Δέκα χρόνια αργότερα, η απλή αυτή ιδέα είχε μετατραπεί σε έναν κολοσσό με παρουσία σε 70 χώρες και σε 500 μεγαλουπόλεις. Η άφιξις της Uber στην Ελλάδα το 2014 σηματοδοτήθηκε από έντονες αντιδράσεις του ΣΑΤΑ (Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής), που έφθασε έως του σημείου να διαδηλώσει μπροστά από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας επί της λεωφόρου Συγγρού, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση του κόμματος.
Η σθεναρή στάση των ταξιτζήδων είχε αποτέλεσμα, αφού η εταιρεία ανεκοίνωσε ότι από την Τρίτη 10 Απριλίου αναστέλλεται η λειτουργία της υπηρεσίας Uber x (οδηγοί που προσλαμβάνονται από αδειοδοτημένες εταιρείες ενοικιάσεως αυτοκινήτων για λογαριασμό της ). Σε μήνυμα που εστάλη στους χρήστες, αναφέρεται ευκρινώς ότι εξ αιτίας του νέου νομοθετικού πλαισίου που ψηφίστηκε, οι υπηρεσίες της επηρεάζονται σε τέτοιο βαθμό, ώστε να πρέπει να αξιολογηθεί εάν και πώς μπορεί να λειτουργήσει στην Ελλάδα. Η χώρα μας δεν είναι η μόνη ούτε η πρώτη η οποία αρνείται ή περιορίζει τις υπηρεσίες της Uber. Έχουν προηγηθεί η Πορτογαλία, η Ισπανία και αναμένονται να ακολουθήσουν και άλλες, μετά την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, το οποίο αποφάσισε ότι η Uber είναι εταιρεία ταξί και όχι λογισμικού.
Οι γνώμες διίστανται
Το σήριαλ γύρω από την λειτουργία της Uber στην Ελλάδα τα είχε όλα: επίδειξη δυνάμεως από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζη «Για να φύγει κάποιος από την Ελλάδα θα πρέπει να έχει έδρα στην Ελλάδα, έστω ένα γραφείο. Να φορολογείται στην Ελλάδα, η Uber δεν έχει τίποτα», επίδειξη ανωτερότητος από τον Πρόεδρο των ταξιτζήδων Θύμιο Λυμπερόπουλο «Η αγορά των επιβατικών μεταφορών είναι ανοικτή για όσους θέλουν να δουλέψουν νόμιμα» και επίδειξη οργής για όσους από τους εργαζόμενους στην εταιρεία (περίπου 2.000) έμειναν χωρίς δουλειά. Εάν στα ανωτέρω προστεθεί και ο γενικευμένος θυμός των χρηστών, οι οποίοι απώλεσαν έναν οικονομικό τρόπο μετακινήσεως, τότε έχουμε ένα μωσαϊκό αντικρουόμενων συμφερόντων και απόψεων.
Λογικά, το πρώτο κριτήριο για κάθε νόμο θα έπρεπε να είναι το όφελος του πολίτη. Στον τομέα αυτό η Uber υπερτερεί, αφού είναι πιο φθηνή. Το δεύτερο κριτήριο που συνδέεται άρρηκτα με το πρώτο, είναι πως κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, όσο ωφέλιμη κι αν είναι, δέον να είναι σύννομη. Έπεται θαρρώ η προστασία των επαγγελματικών τάξεων, οι ταξιτζήδες εν προκειμένω.
Ας έλθουμε τώρα στην πραγματικότητα. Κατοικείς στο κέντρο των Αθηνών και θέλεις να πας στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Η καθορισμένη τιμή για τα ταξί είναι 38 ευρώ. Η Uber χρεώνει 28. Τι θα προτιμήσεις; Σύμφωνοι, το οικονομικό στοιχείο δεν είναι το μόνο που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν σε μία επιλογή, όμως σε περιόδους ανέχειας, ποιος δεν το λαμβάνει υπ’ όψιν; Από την άλλη, έχουν και ένα δίκιο οι οδηγοί ταξί όταν προβάλλουν το επιχείρημα του αθέμιτου ανταγωνισμού, αφού η Uber δεν πλήρωσε δεκάδες χιλιάδες ευρώ (95.000 είναι σήμερα, έναντι 200.000 προ ολίγων ετών) για την άδεια κάθε οχήματος, ούτε φορολογείται στην Ελλάδα, εξ ου και η διαφορά τιμής που είναι πάνω-κάτω ο ΦΠΑ, ούτε έχει τα υψηλά ασφάλιστρα και τους συνεχείς ελέγχους των ταξί.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Βραδυνή»
