Δολιοφθορά ή βλάβη; Όλα ανοιχτά για τον τραγικό θάνατο του εκδότη Παναγιώτη Μαυρίκου – Ποιος ήταν

1345

Πολλά είναι τα αναπάντητα ερωτήματα για τον τραγικό θάνατο που βρήκε ο εκδότης  Παναγιώτης Μαυρίκος . Όλα τα σενάρια είναι πλέον ανοιχτά, μεταξύ αυτών και της δολιοφθοράς, καθώς ο εκδότης είχε απασχολήσει τη δικαιοσύνη για υπόθεση εκβιασμών. Η Porsche Cayenne, που ανεφλέγη, έχει μεταφερθεί στα εργαστήρια της ΕΛΑΣ, εξετάζονται οι εικόνες από τις κάμερες ασφαλείας της Αττικής Οδού, ενώ οι αστυνομικοί παίρνουν καταθέσεις από άλλους οδηγούς.

Το πολυτελές αυτοκίνητο κινείτο στην Αττική Οδό, στο ρεύμα προς Ελευσίνα, στην αριστερή λωρίδα, μεταξύ των κόμβων και Ηρακλείου και Μεταμόρφωσης. Οι κάμερες ασφαλείας δείχνουν  το όχημα να σέρνεται  2 μέτρα πάνω στο τσιμεντένιο στηθαίο, στη συνέχεια ακινητοποιείται και ξεσπά φωτιά, η οποία γρήγορα παίρνει διαστάσεις. Επίσης, φαίνεται κάποιοι να προσπαθούν να προσεγγίσουν το φλεγόμενο όχημα για να απεγκλωβίσουν τον οδηγό, ωστόσο η ταχύτατη εξάπλωση της φωτιάς τους αποτρέπει.

Μεταξύ άλλων εξετάζεται αν το όχημα ανεφλέγη λόγω διαρροής καυσίμου, βενζίνης  ή αερίου, καθώς υπάρχουν πληροφορίες ότι στο όχημα είχε εγκατασταθεί σύστημα αερίου. Πάντως ειδικοί της ΕΛΑΣ σημειώνουν ότι το σύρσιμο 2 μέτρων που εμφανίζεται στο οπτικό υλικό από τις κάμερες ασφαλείας δεν δικαιολογεί την πρόκληση σπινθήρα ικανού να προκαλέσει φωτιά, ωστόσο μπορεί το σύρσιμο στο τσιμεντένιο στηθαίο να είναι μεγαλύτερο και να μη το έχουν πιάσει οι κάμερες. Υπάρχει πάντως  μία μαρτυρία από άλλους οδηγούς ότι το όχημα πήρε φωτιά εν κινήσει και στη συνέχεια προσέκρουσε στο στηθαίο.

Οι αστυνομικοί εξετάζουν και την τοποθεσία που στάθμευε ο εκδότης το αυτοκίνητο, για να διερευνηθεί αν μπορούσε να υπάρξει πρόσβαση από κάποιους που θα ήθελαν να προκαλέσουν δολιοφθορά. Για τον ίδιο λόγο, θα εξεταστούν και οι τελευταίες κινήσεις του οχήματος.

Στο νοσοκομείο ΚΑΤ η μητέρα του μάλιστα φέρεται να είπε: «Τάκη μου σε φάγανε, σε κάψαν ζωντανό».

Παρά το γεγονός ότι εκλήθησαν η μητέρα του και η σύζυγός του στο νοσοκομείο για έμμεση, ανεπίσημη αναγνώριση του οδηγού του οχήματος, αυτό τελικώς δεν έγινε, καθώς οι ειδικοί εκτίμησαν ότι δεν θα εισέφερε κάτι νέο στη διαδικασία, ενώ θα επιβάρυνε δραματικά τις δύο γυναίκες οι οποίες βρίσκονται σε κατάσταση σοκ. Σε ανάλογες περιπτώσεις η αναγνώριση ενός νεκρού από τους οικείους του α’ βαθμού γίνεται ουσιαστικά μέσω της αναγνώρισης αντικειμένων που αυτός έφερε πάνω του.  Αυτό που θα γίνει ενδεχομένως είναι να επιβεβαιωθεί η απανθράκωση ως τελική αιτία θανάτου του Παναγιώτη Μαυρίκου. Στη συνέχεια θα εξεταστεί  από το Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας της Ιατρικής Σχολής εάν μπορεί να ληφθούν τοξικολογικά και ιστολογικά δείγματα από τη σορό για να γίνουν σχετικές εξετάσεις.

Η εμπλοκή του εκδότη σε κύκλωμα εκβιαστών

Προσφάτως ο 42χρονος εκδότης είχε συλληφθεί μαζί με δύο άλλους δημοσιογράφους, τον 35χρονο Χρήστο Φράγκο και τον 50χρονο Π. Μουσά, στο πλαίσιο εξάρθρωσης ομάδας που κατηγορείται ότι διέπραττε εκβιασμούς σε βάρος ΔΕΚΟ, τραπεζών και επιχειρήσεων.

Πριν από την ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία ο εκδότης υπήρξε υπάλληλος της ΔΕΗ. Εκεί γνώρισε και τη σύζυγό του Ευαγγελία,με την οποία έχει αποκτήσει μία κόρη, τη Σοφία.

Ο Μαυρίκος, διευθύνων σύμβουλος της «Μαυρίκος Ελληνικός Τύπος Α.Ε.», όσο ήταν ακόμη υπάλληλος της ΔΕΗ, άρχισε ήδη να αποκτά τίτλους εφημερίδων και έφτασε να εκδίδει, μεταξύ άλλων, τις εφημερίδες  «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», «24 ΩΡΕΣ», «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ», «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ», «Αθλητική Ημέρα» και «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ».

Ο τρόπος που ο  Μαυρίκος εξασφάλιζε την κρατική διαφήμιση για τις εφημερίδες του παρέμενε «θολός» για πολλά χρόνια. Όπως αποκαλύφθηκε, όταν δημοσιοποιήθηκε η υπόθεση με το κύκλωμα δημοσιογράφων-εκβιαστών και με βάση το κατηγορητήριο εις βάρος του Παναγιώτη Μαυρίκου και των συνεργατών του, Παναγιώτη (Τάκη) Μουσσά και Χρήστου Φράγκου, οι τρεις τους είχαν συγκροτήσει  ομάδα, εκβιάζοντας κυβερνητικούς υπαλλήλους, με σκοπό να λαμβάνουν «ζεστό» χρήμα μέσω κρατικής διαφήμισης, την οποία μοίραζαν σε sites, πολλές φορές ανύπαρκτα, σε blogs με πολύ χαμηλή επισκεψιμότητα ή ιστοσελίδες-σφραγίδες, που δημιουργούνταν με μοναδικό σκοπό να απορροφούν χρήμα από δημόσιους οργανισμούς.