Την ταραχώδη ζωή του διάσημου Αμερικανού σχεδιαστή υποδημάτων Στιβ Μάντεν , ο οποίος ξεκίνησε να πουλά παπούτσια στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του και έχτισε μία αυτοκρατορία, ερευνά το ντοκιμαντέρ «Maddman: The Steve Madden Story».
Η ταινία που έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη, την περασμένη εβδομάδα, παρακολουθεί την καριέρα τού επιχειρηματία και σχεδιαστή, τον εθισμό του στα ναρκωτικά, τη μαζική επιτυχία, την εμπλοκή του στο σκάνδαλο με τον Τζόρνταν Μπέλφορντ (τον Λύκο της Wall Street) και την περίοδο που εξέτισε ποινή φυλάκισης για 22 μήνες σε ομοσπονδιακή φυλακή.
Όταν η ταινία «Ο Λύκος της Wall Street» του Μάρτιν Σκορσέζε έκανε ντεμπούτο το 2013, τότε γεννήθηκε η ιδέα για το ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή του Στιβ Μάντεν που δημιούργησε μία εταιρεία με 310 καταστήματα σε 75 χώρες σε όλο τον κόσμο. «Περίμενα να αφηγηθώ το κομμάτι της ιστορίας του Μάντεν» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του. «Ήθελα να το παρουσιάσω προτού μεγαλώσω πολύ, τώρα που θυμάμαι όλα τα γεγονότα».
Το ντοκιμαντέρ ξεκινά από τις μέρες των πάρτι στο κολέγιο, οι οποίες συνεχίστηκαν όσο εργαζόταν στους Jildor και LJ Simone, ενώ έμαθε τη δουλειά με τα υποδήματα. Στη συνέχεια ιδρύει την εταιρεία με 1100 δολάρια στην τράπεζα.
Η ταινία παρουσιάζει επίσης την εμπειρία του Μάντεν στη φυλακή ως αποτέλεσμα των γεγονότων που δραματοποιήθηκαν στην ταινία «Ο Λύκος της Wall Street».
Σύμφωνα με το «Maddman», η υπαιτιότητα θα πρέπει να αποδοθεί στην αφέλεια του Μάντεν και στην εμπιστοσύνη του σε έναν φίλο από την παιδική ηλικία που είχε διασυνδέσεις με τη Statton Oakmont. Αλλά ενώ ήταν στη φυλακή, ο επιχειρηματίας δεν άφησε πίσω την επιχειρηματική του αίσθηση, σύμφωνα με την ταινία, είχε κεντρικό ρόλο στην «οικονομία του σκουμπριού» – οι τρόφιμοι χρησιμοποιούσαν το ψάρι ως νόμισμα.
«Ήθελα να κάνω μια ταινία για κάποιον που ήταν outsider στη βιομηχανία. ‘Ηθελα να μιλήσω για την επιτυχία του, αλλά και για τη σχέση του με τον Τζόρνταν Μπέλφορτ, για το τι συνέβη με το σκάνδαλο της Wall Street και για την περίοδο που κατέληξε στη φυλακή» ανέφερε ο σκηνοθέτης, Μπεν Πάτερσον.
Οι θεατές μπορούν να διακρίνουν ότι πίσω από την καριέρα του Μάντεν ήταν πάντα η βαθιά του αγάπη για τα παπούτσια και δεν μπορεί παρά να νιώθουν γοητευμένοι από το ατελείωτο πάθος και την αφοσίωση του, ακόμη κι αν άλλα κομμάτια της ζωής του παραμερίζονται. Σε μια σκηνή η πρώην σύζυγός του, με την οποία ήταν παντρεμένος για 10 χρόνια, αποκαλύπτει: «Νιώθω ότι η φυλακή ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που μας συνέβησαν, διότι χωρίς αυτή δεν νομίζω ότι θα σταματούσε ή θα έβλεπε τι ήταν ακριβώς μπροστά του. Ήταν η μοναδική φορά που είχα την αμέριστη προσοχή του».
Όμως, αυτό που προκύπτει για τον Μάντεν από το τέλος της ταινίας δεν είναι η αγάπη του για την τέχνη του, αλλά η ικανότητά του να βοηθάει τους άλλους να συνειδητοποιούν το σύνολο των δυνατοτήτων τους, ανεξάρτητα από το δύσκολο παρελθόν τους, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Vogue.
Στη φυλακή δίδαξε μαθήματα επιχειρηματικότητας σε άλλους κρατούμενους – σήμερα ορισμένοι από αυτούς είναι περιφερειακοί διευθυντές υποκαταστημάτων Steve Madden σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ.
Όπως επισημαίνει ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «ο Στιβ δεν είναι ο Μανόλο Μπλάνικ, δεν είναι ο Καρλ Λάγκερφελντ. Ο Στιβ είναι ένας σκληρός, τολμηρός τύπος. Θα μπορούσε να είναι προπονητής ποδοσφαίρου, θα μπορούσε να είναι στρατηγός, θα μπορούσε να είναι γκάγκστερ».
