Τα χειρότερα πρώτα ραντεβού… από τη ματιά των σερβιτόρων!

1986

Γράφει η Θεοδώρα Χίσκου

Για να πούμε την αλήθεια, υπήρξαν ραντεβού τα οποία ούτε εσείς οι ίδιοι δε θέλετε να θυμάστε… Και σίγουρα δεν είναι ένα και δυο… Αν νομίζετε πως είστε οι μόνοι… Τότε πρέπει να διαβάσετε τις παρακάτω ιστορίες που σίγουρα θα σας κάνουν να νιώσετε κάπως καλύτερα!

Χρήστες του Reddit που εργάζονται ως σερβιτόροι, έπιασαν τα πληκτρολόγια και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους από τα χειρότερα πρώτα ραντεβού, έτσι όπως τα έχουν βιώσει …από τη δική τους θέση!

«Δούλευα σε ένα πολύ μικρό, συνοικιακό εστιατόριο. Όσοι πελάτες έρχονταν, ήταν τακτικοί άρα γνωστοί. Υπήρχε ένας που ξεχώριζε, ένας πολύ όμορφος άντρας, γύρω στα 30 που όπως φαινόταν ερχόταν πάντα εκεί όταν ήθελε να χωρίσει μια κοπέλα. Σχεδόν δύο φορές τον μήνα ερχόταν με μια όμορφη γυναίκα και περίπου στα μισά του φαγητού, η γυναίκα έκλαιγε. Πάντα προσπαθούσα, όταν ερχόταν, να καθαρίζω τα κοντινά με εκείνους τραπέζια, αλλά δε κατάφερνα να ακούσω και πολλά» – cuterus-uterus.

«Δούλευα σε ένα μικρό, διώροφο εστιατόριο. Ένα ζευγάρι ήρθε στο μαγαζί και τους ετοίμασα τραπέζι στον επάνω όροφο. Μετά τη παραγγελία τους, η γυναίκα σηκώθηκε και πήγε τουαλέτα, που βρίσκεται στον κάτω όροφο. Καθώς κατέβαινε τη σκάλα, σκόνταψε, έπεσε από τα σκαλιά και χτύπησε το κεφάλι της στο έδαφος. Δυο συνάδελφοι έσπευσαν να δουν τι είχε συμβεί. Ήταν αναίσθητη και αιμορραγούσε από το κεφάλι, οπότε καλέσαμε ασθενοφόρο. Πήγα στον άντρα, ο οποίος είχε ήδη αρχίσει να τρώει και του είπα ότι η σύντροφός του είχε χτυπήσει και ήταν αναίσθητη. Σηκώθηκε, κοίταξε κάτω και επέστρεψε στη θέση του για να τελειώσει το φαγητό του» – evaholierhoek.

«Άντρας και γυναίκα κάθονται αναπαυτικά στο τραπέζι τους. Μια γυναίκα μπαίνει με φόρα στο μαγαζί, σέρνοντας στην κυριολεξία δυο παιδιά. Περνά τα άλλα τραπέζια και στέκεται στο συγκεκριμένο του παραπάνω ζευγαριού και αρχίζει να βρίζει. Ο άντρας τα έχασε» -twolitredietcoke.

«Μια φορά, έγινα μάρτυρας ενός ραντεβού όπου ο άντρας άρχισε να μιλάει ασταμάτητα για το πόσο ξεχωριστός ήταν και το πως δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο. Η κοπέλα, κουνούσε το κεφάλι ευγενικά και κάθε φορά που προσπαθούσε να βγάλει μια λέξη, εκείνος τη διέκοπτε» -frogsmouth.

«Δούλευα σε ένα μεξικάνικο εστιατόριο. Σερβίροντας ένα ζευγάρι, κατάλαβα ότι πρόκειται για το πρώτο τους ραντεβού, από τις ερωτήσεις που έκανε ο ένας στον άλλο. Προς το τέλος του γεύματός τους, μια κοπέλα ισπανικής καταγωγής, καθάριζε τα διπλανά τραπέζια όταν η γυναίκα τη ρώτησε κρατώντας το πιάτο της με τα αποφάγια: Θέλεις να το πάρεις σπίτι σου να ταΐσεις τα παιδιά σου; Έμεινα εμβρόντητος. Το λυπηρό είναι ότι η συγκεκριμένη γυναίκα, θεώρησε ότι όντως έκανε μια καλή πράξη ενώ ο συνοδός της έμοιαζε ντροπιασμένος» -schmackers.

«Εργαζόμουν σε ένα ιταλικό εστιατόριο όπου ένα βράδυ ένας άντρας, τον οποίο δεν είχα σερβίρει, με πλησιάζει και μου δίνει ένα είκοσι δολάρια και μια χαρτοπετσέτα με έναν αριθμό τηλεφώνου γραμμένο επάνω. Μου λέει “Βρίσκομαι στο χειρότερο ραντεβού της ζωής μου, αυτή η γυναίκα είναι φρικτή και πρέπει να φύγω από δω μέσα. Πάρε τα 20 δολάρια και σε παρακαλώ, τηλεφώνησέ μου και πες μου ότι κάτι συνέβη και πρέπει να φύγω”. Νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα μέχρι που ήρθε ο σερβιτόρος τους και μου είπε για το πόσο άθλια ήταν αυτή η γυναίκα. Του τηλεφώνησα μόλις βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο»– XelaKebert.